عنوان مقاله :
بررسي تصوير شاه- انسان كامل در متون نثر تعليمي (قابوس‌نامه، سياست‌نامه، اخلاق ناصري، گلستان سعدي و سلوك الملوك)
پديد آورندگان :
صادقي، اسماعيل دانشگاه شهركرد، شهركرد، ايران , رئيسي نافچي، راضيه دانشگاه شهركرد، شهركرد، ايران
كليدواژه :
شاه-انسان كامل , قابوس‌نامه , سياست‌نامه , اخلاق ناصري , گلستان سعدي , سلوك الملوك
چكيده فارسي :
عرفان و سياست دو مقوله‌اي هستند كه با هم نسبت دارند و بر هم تأثير مي‌نهند. تلفيق شخصيت شاه- حاكم با انسان كامل عرفاني، يكي از جايگاه‌هاي اين اثرگذاري است. انسان‌ها در پي پيدا كردن الگوي انسان كامل عرفاني، با نسبت دادن فره ايزدي و تأييد الهي، شاهان را نمونۀ آن الگو دانسته‌اند. اين الگو داراي ويژگي‌‌هايي مشابه با انسان كامل مورد نظر اديان غير الهي و الهي است؛ از جمله داشتن فره ايزدي، عادل، خردمند و حكيم بودن. اين پژوهش با استفاده از روش تحليل-محتوا، تأثير عرفان را در شكل‌گيري تصوير شاه-انسان كامل در متون تعليمي (قابوس‌نامه، سياست‌نامه، اخلاق ناصري، گلستان سعدي و سلوك الملوك) بررسي كرده و نتايج تحقيق حاكي از آن است كه نگرش عرفاني در تصوير و ترسيم شخصيت شاه- حاكم در متون غير عرفاني (تعليمي) نقش بسزايي داشته است. بر اين اساس، ما با دو نوع نگرش روبه‌رو هستيم: 1. شاه-انسان كامل قابل تحقق؛ 2. شاه-انسان كامل غير قابل تحقق (ايدئال). بر اساس بررسي‌هاي به‌‌عمل‌‌آمده شاه-انسان كامل غير قابل تحقق، فقط در سلوك الملوك توصيف شده است.
چكيده لاتين :
no abstract
عنوان نشريه :
پژوهشنامه ادبيات تعليمي
