تحليلي بر تاب‌آوري كالبدي مساكن اجتماعي در برابر زلزله با استفاده از تكنيك موران ( نمونه موردي محله ي پونك زنجان)

زمينه و هدف: با توجه به افزايش شتاب رشد شهرها، تأمين مسكن از مهم‌ترين دغدغه‌هاي جوامع و از اولويت‌هاي دولت‌ها مي باشد. در كشور ما طي چند سال اخير، به منظور تأمين مسكن اقشار كم درآمد، دولت سياست احداث مسكن مهر و طرح اقدام ملي مسكن را در پيش گرفته است. با توجه به آسيب‌پذيري بالايي كه كشورمان در مقابل سوانح طبيعي به ويژه زلزله دارد، لزوم توجه به مديريت بحران و تاب‌آوري در پروژه‌هاي مسكن مهر و اقدام ملي مسكن ضرورت دارد. از آنجائيكه برنامه‌ريزي‌هاي انجام شده در زمينه مديريت بحران به حين و پس از وقوع بحران اختصاص دارد و كمتر به شرايط پيش از وقوع بحران توجه مي‌گردد؛ لذا در اين پژوهش با هدف تحليل تاب‌آوري كالبدي مساكن اجتماعي در برابر زلزله به دنبال برنامه ريزي‌هاي پيش از بحران مي‌باشيم. روش: در اين پژوهش توصيفيتحليلي با هدف ارزيابي تاب‌آوري كالبدي محله پونك زنجان كه متشكل از مسكن‌هاي مهر مي‌باشد، كليه شاخص‌هاي تأثيرگذار بر تاب‌آوري كالبدي به كمك تحليل محتوا شناسايي و بررسي شده و پس از وزن دهي وارد سيستم اطلاعات جغرافيايي شده است. سپس به كمك تكنيك موران محلي و جهاني نوع پراكندگي تاب‌آوري و لكه‌هاي داغ و سرد بهينه شده تاب‌آوري مشخص شده است. يافته‌ها و نتيجه گيري: يافته‌ها بيانگر اين است كه از ميان 18 شاخص اساسي سنجش تاب‌آوري كالبدي در برابر زلزله، فاصله از گسل در بالاترين اهميت و دسترسي به كاربري‌هاي درماني و ايستگاه‌هاي آتش‌نشاني كمترين اهميت را دارا مي‌باشند. در مجموع، محلات متشكل از مسكن‌هاي مهر به علت ضعف‌هايي كه در مؤلفه‌هاي كالبدي‌شان دارند از تاب‌آوري كالبدي پاييني برخوردارند و با وجود نوساز بودن و وجود برنامه‌ريز‌ي، آسيب‌پذيري بيشتري دارند.