تأثير دو نوع تمرين تناوبي با شدت بالا به مدت هشت هفته بر تركيب بدني و عوامل هورموني رشدي پسران نوجوان داراي اضافه وزن

زمينه و هدف: چاقي وضعيتي باليني است كه سيستم هورموني مرتبط با رشد را مخصوصاً در نوجوانان تحت تأثير قرار مي‌‌‌دهد. شايد تمرينات تناوبي با شدت بالا بتواند اين آثار مخرب را كاهش دهد. مواد و روش ها: به همين منظور در يك طرح تحقيقي نيمه‌تجربي از ميان پسران نوجوان (سن: 1813 سال، ميانگين قد: 8 ±154 سانتي‌‌‌متر، شاخص توده بدن: 1/4 ±27/05 كيلوگرم بر متر‌مربع)، سي نفر به صورت داوطلبانه انتخاب و در سه گروه تمرين تناوبي كوتاه‌مدت، طولاني‌مدت و گروه كنترل قرار گرفتند. گروه تمرين كوتاه‌مدت نُه وهله سي ثانيه‌‌‌اي با 150 ثانيه استراحت بين وهله‌‌‌ها و گروه تمرين بلند‌مدت چهار وهله 150 ثانيه‌‌‌اي با 240 ثانيه استراحت بين وهله‌‌‌ها را سه جلسه در هفته به مدت هشت هفته انجام دادند. تركيب بدني و نمونه‌هاي خوني 48 ساعت قبل و بعد از پروتكل تمريني براي اندازه‌‌‌گيري شاخص‌‌‌هاي مد نظر اخذ شد. ‌تغييرات هريك از شاخص‌ها با آزمون تحليل واريانس با اندازه‌‌‌گيري مكرر 2 ×2 و در سطح معناداري (P 0/05) بررسي شد. ملاحظات اخلاقي: اين مطالعه داراي كد اخلاق به شماره IR.TABRIZU.REC.1398.021 از دانشگاه تبريز است. يافته ها: پس از هشت هفته تمرين، هورمون رشد در هر دو گروه تمريني افزايش و دور ران، دور بازو و درصد چربي كاهش پيدا كرد (P 05/0)، اما هيچ تغييري در عامل رشد شبه انسوليني، شاخص توده بدني و وزن آزمودني‌‌‌ها مشاهده نشد (0/05 p). نتيجه گيري: تمرينات كوتاه و بلند‌مدت تناوبي با شدت بالا پتانسيل بالقوه‌‌‌اي براي بهبود وضعيت هورمون رشد و تركيب بدني نوجوانان داراي اضافه وزن دارد. /p).