بررسي تأثير باكتري‌هاي مولد آنزيم ACC‏ دآميناز و شوري خاك بر شاخص‌هاي رشدي و تغذيه‎اي گندم

باكتري‎هاي ريزوسفري محرك رشد گياه كه حاوي آنزيم 1 آمينوسيكلوپروپان 1كربوكسيليك اسيد (ACC) دآميناز هستند مي‎توانند براي بهبود رشد گياه به ويژه در شرايط نامساعد محيطي به كار روند. در مطالعه حاضر، جدايه‎هاي باكتري از ريزوسفر گندم در سه استان زنجان، كردستان و همدان جدا شده و از نظر توان توليد آنزيم ACC‏دآميناز و مقاومت به شوري غربال شدند. از ميان 167 جدايه، شش جدايه قادر به تجزيه ACC به آلفاكتوبوتيرات و آمونيوم بودند كه جدايه K78 به دليل رشد بيشتر در غلظت‏هاي بالاتر نمك جهت استفاده در كشت گلخانه‌اي انتخاب شد. آزمايش گلخانه‎اي بصورت فاكتوريل و در قالب طرح كاملا تصادفي در سه تكرار روي گندم انجام گرفت. فاكتورها شامل شوري در پنج سطح (1.3، 8، 12، 14، 16 دسي زيمنس بر متر) و باكتري در سه سطح (بدون باكتري (B0)، جدايه مقاوم به شوري و توليد كننده ACC‎دآميناز (B1)، جدايه مقاوم به شوري و فاقد توان توليد ACC‎دآميناز (B2)) بودند. نتايج اين پژوهش نشان داد كه شوري در تمامي سطوح تاثير منفي و معني داري بر رشد و جذب عناصر غذايي داشت و موجب كاهش طول اندام هوايي گندم شد. تأثير تلقيح جدايه K78  نسبت به تيمار بدون باكتري معني دار بوده و موجب افزايش طول اندام هوايي (21.5 درصد) و افزايش جذب پتاسيم (15 درصد) گرديد؛ اما بر جذب سديم تاثيري نداشت. در مجموع مي‎توان نتيجه گرفت استفاده از زادمايه جدايه K78 مي‌تواند اثرات منفي شوري را بر شاخص‌هاي رشد و شرايط تغذيه‎اي گندم كاهش دهد.