سنجش رابطه‌ي بين مشاركت در ورزش همگاني و كيفيت زندگي زنان و مردان سالمند شهر تهران

ورزش‌هاي همگاني به جهت افزايش اميد به زندگي از طريق ارتقاي سلامت افراد جامعه، يكي از شاخص‌هاي توسعه انساني جوامع محسوب مي‌شوند. سازمان بهداشت جهاني، ورزش‌هاي شهروندي و همگاني را جزو ورزش‌هايي مي‌داند كه با كمترين هزينه براي همه‌ي افراد جامعه در دسترس باشد و موجب ارتقاي بهداشت و سلامت جسمي و رواني جامعه شود. سالمندان به‌عنوان يكي از گروه‌هاي هدف ترويج ورزش همگاني در نظر گرفته‌شده‌اند. با توجه به جمعيت 6 درصدي سالمندان در ايران، توسعه ورزش همگاني براي اين گروه ضروري است. اين تحقيق با هدف بررسي رابطه بين مشاركت در ورزش همگاني و كيفيت زندگي در گروه زنان و مردان 60 ساله سالمند شهر تهران و با پژوهشي ميداني و پيمايشي انجام‌شده است. در اين تحقيق براي هر دو گروه زنان و مردان 400 نفر به‌عنوان حجم نمونه انتخاب‌شده‌اند. ابزار گردآوري اطلاعات نيز پرسشنامه تركيبي است به اين معنا كه بخشي از سؤالات خود محقق ساخته و بخشي از پرسشنامه استاندارد مي‌باشد. انتخاب نمونه‌ها به شيوۀ نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي از مناطق 22 گانه شهر تهران براساس اطلاعات اقتصادي خانوارها و درجه‌بندي سطح اقتصادي اجتماعي مناطق بوده است. نتايج اين پژوهش رابطه بين مشاركت در ورزش همگاني با متغيرهاي سلامت رواني، سلامت جسمي و احساس بهزيستي و منزلت نقشي را تائيد مي‌كند. همچنين خود اثربخشي ورزشي زنان و مردان سالمند و سبك زندگي سلامت‌محور با كيفيت زندگي سالمندان رابطه نشان داد.

Sport for all is considered one of the human development indexes in society as it promotes life expectancy through residents’ well-being. According to the World Health Organization (WHO), sport for all is defined as activities available for all individuals with the minimum cost and promote physical and mental health in the community. Elderly are considered among the target groups to advance sport for all. Considering that elderly comprise 6% of total population in Iran, developing the sport for all for this group is a requirement. The present study aims to investigate the relationship between participation in sport for all and quality of life for sixty-year-old men and women in Tehran, using field research and surveys. Here, we stablished a sample size of 400 for both men and women. The data were gathered by a combined questionnaire, i.e. comprised from author’s own made questions and those from a standard questionnaire. Multi-stage clustering method was employed for sampling from the 22 different districts of Tehran, based on the economic information of households and their level of socioeconomic status in these regions. The results of this study confirm the correlation between participation in sport for all variables of mental health, physical health, well-being and esteem. Moreover, elderly men and women's athletic self-efficacy and health-oriented lifestyle showed a correlation with the quality of life of the elderly.