رابطه وضعيت اجتماعياقتصادي و اعتياد به اينترنت با تمايل به ورزش دانش آموزان مقطع ابتدايي

زمينه و هدف: نتايج مطالعات متعدد حاكي از آن است كه وضعيت اجتماعي و اقتصادي والدين و شيوع استفاده از اينترنت و فضاي مجازي موجب كاهش گرايش كودكان به تحرك و اجراي فعاليت بدني شده است؛ بدين ترتيب پژوهش حاضر با هدف بررسي ارتباط ميزان گرايش به اينترنت و وضعيت اجتماعياقتصادي والدين با تمايل به ورزش دانش آموزان مقطع ابتدايي انجام شد. روش: نوع پژوهش حاضر توصيفيهمبستگي بود. به اين منظور، 230 دانش آموز از بين دانش آموزان شاغل به تحصيل در مقاطع چهارم تا ششم ابتدايي شهرستان رشت در سال تحصيلي 99-98 ، با روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه اعتياد به اينترنت كيمبرلي يانگ (1998)، وضعيت اجتماعياقتصادي قدرت نما (1392) و پرسشنامه تمايل به ورزش ناجي (1389) استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آزمون ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه استفاده شد. يافته ها: نتايج تحليل رگرسيون چندگانه نشان داد كه ميزان درآمد و سطح تحصيلات والدين به ترتيب توانستند 013.0 و 027.0 از واريانس تمايل به ورزش كودكان را پيش بيني كنند (P 0/05). همچنين نتايج اين پژوهش حاكي از آن بود كه بين گرايش به ورزش و اعتياد به فضاي مجازي رابطه معنا داري وجود ندارد. نتيجه گيري: طبق يافته هاي به دست آمده مي توان نتيجه گرفت كه وضعيت اجتماعياقتصادي والدين مي تواند به طور مستقيم و غيرمستقيم بر ميزان تمايل كودكان به اجراي ورزش و فعاليت بدني تأثير داشته باشد.