پديد آورندگان :
تقي زاده طبري، زهرا دانشگاه صنعتي شاهرود - دانشكده كشاورزي - گروه اكولوژي گياهان زراعي، شاهرود، ايران , اصغري، حميدرضا دانشگاه صنعتي شاهرود - دانشكده كشاورزي، شاهرود، ايران , عباسدخت، حميد دانشگاه صنعتي شاهرود - دانشكده كشاورزي، شاهرود، ايران , باباخانزاده، اسماعيل سازمان تحقيقات آموزش و ترويج كشاورزي - مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي استان سمنان (شاهرود)، تهران، ايران
چكيده فارسي :
گل گاوزبان اروپايي (Borago officinalis L.) گياهي علفي و يك ساله است كه در مناطق معتدل و نيمه گرمسير و به ويژه مديترانه‌اي پراكنش دارد. امروزه استفاده از محلول پاشي سالسيليك اسيد به عنوان يكي از تنظيم كننده‌هاي رشد گياهي در افزايش تحمل گياهان به تنش‌هايي همچون خشكي افزايش يافته است. بيوچار ماده غني از كربن است كه مزاياي كودهاي آلي را دارا مي‌باشد و در جهت اصلاح خاك‌هاي غير حاصلخيزبه كار مي‌رود. با توجه به اهميت پرورش گياهان دارويي در مناطق خشك، بررسي و شناخت اثرات دور آبياري بر گياه گل گاوزبان از اهميت ويژه‌اي برخوردار است و با توجه به تاثير مثبت سالسيليك اسيد و بيوچار در تقليل اثرات منفي خشكي و نيز بهبود روابط آبي خاك در گياهان، اين تحقيق با هدف بررسي بيوچار و سالسيليك اسيد بر برخي از خصوصيات گياه گل گاوزبان اروپايي در دورهاي آبياري مختلف انجام گرفت.
مواد و روش ها: اين آزمايش در سال زراعي 95-96 در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه صنعتي شاهرود به صورت اسپليت پلات فاكتوريل در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي با سه تكرار انجام شد . كرتهاي اصلي شامل سطوح دور آبياري در سه سطح (5 روز يك بار كه تحت عنوان شرايط نرمال آبياري در نظر گرفته شد، و آبياري 10روز يكبار و 15 روز يكبار) و كرت-هاي فرعي درجه اول شامل بيوچار در سه سطح (0، 5 و 10 تن در هكتار) و كرت هاي فرعي درجه دوم شامل محلول پاشي سالسيليك اسيد در دو سطح (0 و 0/5 ميلي مولار) بود.
يافته ها:
نتايج نشان داد كه در تمامي سطوح بيوچار با افزايش دور آبياري، محتوي نسبي آب برگ بطور چشمگيري كاهش يافت و كاربرد بيوچار تأثير چشمگيري در تنش ناشي از خشكي نداشت. اسيد ساليسيليك در هر دو دور آبياري 10 و 15روز محتوي نسبي آب برگ را نسبت به تيمار عدم مصرف آن افزايش داد، ولي تأثير مثبتي بر كاهش تنش ناشي از افزايش دور آبياري نداشت. با افزايش دور آبياري ميزان فلاونوئيد نيز به شدت كاهش يافت، كه كاربرد سالسيليك اسيد تا حدودي در تعديل آن نقش داشت، اما كاربرد بيوچار بسته به دور آبياري، اثرات متفاوتي بر روي ميزان فلاونوئيد داشت. افزايش دور آبياري تا 10 روز ميزان آنتوسيانين را افزايش داد، اما با افزايش دور آبياري به 15 روز مقدار آن به شدت كاهش يافت. كاربرد بيوچار اثر معني داري بر روي ميزان آنتوسيانين نداشت (هم در شرايط كاربرد سالسيليك اسيد و هم عدم مصرف آن)، اما با افزايش دور آبياري به 10 روز كاربرد بيوچار به تنهايي و بدون استفاده از سالسيليك اسيد، موجب افزايش آن شد. درصد نيتروژن برگ گل گاوزبان با كاربرد 5 تن در هكتار بيوچار در دور آبياري 5 روز و همچنين كاربرد 10 تن در هكتار بيوچار در دور آبياري 15 روز، بطور چشمگيري نسبت به تيمار شاهد (عدم مصرف بيوچار) افزايش يافت.
همچنين نتايج نشان داد كه كاربرد 10 تن در هكتار بيوچار در دور آبياري 10 روز و 15 روز، تنش ناشي از افزايش دور آبياري را در خصوص ميزان نيتروژن برگ تعديل نمود. افزايش دور آبياري همچنين موجب كاهش تعداد ساقه گل دهنده شد كه مصرف بيوچار و سالسيليك اسيد آن را بهبود بخشيد.
نتيجه گيري كلي:
به طور كلي كاربرد بيوچار در بهبود برخي از شاخص هاي فيزيولوژيكي و كيفي گياه گاوزبان در شرايط تنش خشكي اثر مثبتي داشت، گرچه بين سطوح مختلف بيوچار از لحاظ اثرات مثبت در تقليل اثرات تنش ناشي از دورآبياري در برخي صفات تفاوت معني داري وجود نداشت. علاوه بر آن، كاربرد همزمان بيوچار و سالسيليك اسيد در بيشتر صفات موجب افزايش كارايي آن‌ها در تقليل اثرات خشكي شد.
چكيده لاتين :
Background and Objectives: Borage officinalis L. is an annual herbaceous plant that is distributed in temperate and subtropical regions, especially in the Mediterranean. Nowadays, foliar application of salicylic acid (SA) as one of the growth regulator for improving plant stresses tolerance such as drought stresses. Biochar is a carbon-rich product in the stable form that benefits from organic fertilizers and is used soil fertility. Considering the importance of medical plant cultivation especially in the drought region, investigation the effects of water deficit on Borage officinalis L has particular importance and according to previous studies on the positive effect of salicylic acid and biochar on mitigation of adverse effects of drought as well as improving water relations in soil, therefore this study aimed to investigate the effects of biochar and salicylic acid (SA) on some characteristics of Borage officinalis L under different irrigation intervals
Materials and Methods: These experiments were performed in a four replicated-split plot factorial arranged in CRBD with three factors irrigation intervals (5, 10, and 15 day) in the main plots and biochar application (0, 5 and 10 tons per hector) and foliar application of salicylic acid (0,0.5Mm) in sub plots. This study was carried out in research field of Shahrood university of technology, Shahrood, Iran during 2017-2018.
Results: the results indicate that with increasing irrigation intervals in all biochar levels, leaf relative water content (RWC) significantly decreased and biochar application had no significant effect on drought stress. Salicylic acid increased leaf relative water content (RWC) in both irrigation intervals of 10 and 15 days compared to non-treated treatments but it had no positive effect on stress reduction due to increases irrigation intervals. As the irrigation intervals increased, flavonoid levels also declined significantly, salicylic acid partially moderating its use, but biochar application had different effects on flavonoid depending on irrigation intervals. Increasing irrigation intervals up to 10 days increased the level of anthocyanin, but with increasing irrigation intervals to 15 days, it decreased significantly. Biochare application had no significant effect on anthocyanin content (both under and without salicylic acid application) but with increasing irrigation intervals to 10 days, biochar application alone without salicylic acid caused anthocyanin content increased. Nitrogen percentage of borago officinalis.L leaf increased significantly with 5 tons/ha biochar for 5 days irrigation intervals and 10 tons/ha biochar for 15 days irrigation intervals, compared to control (non-biochar).
The results also show that the application of biochar 10 tons/ha at 10 and 15 days' irrigation interval moderated the stress caused by increased irrigation interval for leaf nitrogen. Increasing irrigation intervals also reduced the number of flowering shoots, which improved by biochar and salicylic acid application.
Conclusion: biochar had a positive effect on the improvement of some physiological and qualitative indices of borago officinalis. L under drought stress condition, but there were no significant differences between different levels of biochar in terms of positive effects in reducing the effects of irrigation intervals on some traits, Besides, the simultaneous application of biochar and salicylic acid in most traits increased their efficiency in reducing drought stress effects.
