مقايسه‌ي ميزان تأثير درماني ليزر كم توان بر كاهش درد و سطح نيتريك اكسايد در مايع شيار لثه‌اي در هنگام قرار دادن جداساز در بيماران ارتودنسي

مقدمه: قرارگيري جداسازهاي ارتودنسي، منجر به درد و ناراحتي در بيماران مي‌شود. مصرف ضد دردها براي كاهش اين درد، همراه با عوارض جانبي بوده است. هدف از اين مطالعه، بررسي تأثير ليزر كم توان بر كاهش درد و سطح نيتريك اكسايد در مايع شيار لثه‌اي در هنگام قرار دادن جداساز در بيماران ارتودنسي بود. مواد و روش‌ها: اين مطالعه‌ي تجربي- آزمايشگاهي، بر روي 30 بيمار با محدوده‌ي سني 15-35 سال كه نيازمند قرارگيري جداساز بر روي مولر اول ماگزيلاي سمت راست بودند، انجام شد. بيماران به صورت تصادفي در دو گروه ليزر و دارونما قرار گرفتند. نمونه‌گيري از مايع شيار لثه‌اي در روزهاي 0، 3 و 5 در هر دو گروه انجام شد. تابش ليزر، در روزهاي 2 و 4 انجام گرديد، در گروه دارونما، دستگاه به شكل خاموش مورد استفاده قرار گرفت. ميزان درد نيز به وسيله‌ي پرسش‌نامه‌ي VAS (Visual Analogue Scale) به صورت روزانه توسط بيماران ثبت گرديد. داده‌ها با آزمون‌هاي t-test و ANOVA تجزيه و تحليل شدند (0.05 p value).يافته‌ها: ميزان درد در گروه ليزر، نسبت به گروه دارونما، بيشتر بود، اما اين تفاوت از لحاظ آماري معني‌دار نبود (0.067 = p value). سطح نيتريك اكسايد در گروه ليزر نسبت به گروه دارونما كاهش بيشتري داشت اما اين تفاوت از لحاظ آماري معني‌دار نبود (0.286 = p value).نتيجه‌گيري: تأثير ليزر كم توان بر كاهش ميزان درد ايجاد شده بعد از قرارگيري سپريتور، بسيار كم بوده و از لحاظ آماري معني‌دار نبود.