بازتخصيص منابع بخش‌هاي مختلف بيمارستان امام رضا (ع) مشهد بر مبناي عملكرد آن‌ها با استفاده از تحليل پوششي داده‌ها

بيمارستان ها مهم ترين واحدهاي مصرف كننده منابع در بخش بهداشت و درمان مي باشند لذا توجه به كارايي بخش هاي آن از اهميت ويژه اي برخوردار است. هدف اين پژوهش بررسي و ارزيابي نحوه استفاده از منابع بخش هاي بيمارستان امام رضا(ع) مشهد با استفاده از مفهوم كارايي بوده تا چگونگي استفاده از منابع در جهت بهبود فعاليت ها مورد بررسي قرار گيرد. اين مطالعه از نوع پژوهش هاي كاربردي است كه براي نخسين بار به روش مقطعي در سال 1395 در بيمارستان امام رضا(ع) مشهد انجام پذيرفت. شايان ذكر است بر اساس آخرين بررسي نويسندگان، مقاله حاضر اولين مقاله از مدل هاي تخصيص و تخصيص مجدد در حوزه ببيمارستاني در ايران مي باشد. ابتدا شاخص هاي ورودي و خروجي بيمارستاني را شناسايي كرديم و در مرحله بعد به اندازه گيري كارايي و واكاوي تخصيص منابع پرداختيم. مدل هاي مورد استفاده از نوع برنامه ريزي خطي بوده و براي حل آن ها از نرم افزار لينگو نسخه 14.0 استفاده گرديد. تعداد پزشكان، پرستاران و تخت فعال به عنوان شاخص ورودي و درصد اشغال تخت و تعداد بيماران بستري به عنوان شاخص خروجي در نظر گرفته شدند. نتايج اوليه آناليز تخصيص نشان داد كه امكان باز تخصيص منابع در راستاي افزايش كارايي وجود دارد. باز تخصيص منابع، به طور متوسط امكان افزايش36 درصد كارايي براي بخش هاي مختلف را فراهم مي سازد. تخصيص بهينه منابع از فاكتورهاي كليدي جهت بهبود عملكرد بخش هاي بيمارستاني است با توجه به تاثير مستقيم در كيفيت خدمت رساني مي بايست به طور جدي مورد توجه مديران حوزه سلامت قرار گيرد.