تأثير سه گونه قارچ ميكوريزا بر فتوسنتز، رشد و محتواي متابوليت‌هاي ثانويه در علف‌هرز نيلوفر پيچ (Ipomoea purpurea L.)

خاك ورزي، كاربردكودهاي شيميايي و آفت كش ها با كاهش جمعيت قارچ هاي ميكوريزا در خاك هاي زراعي، امكان بهرمندي گياهان زراعي از همزيستي با اين موجودات را كاهش مي دهند. افزايش جمعت قارچ هاي ميكوريزا به صورت مصنوعي، به عنوان راهكاري براي رفع اين مشكل مطرح مي باشد؛ با اين حال و در اين صورت، امكان بهرمندي علف هاي هرز نيز وجود خواهد داشت. بنابراين آزمايشي به منظور بررسي پاسخ علف هرز نيلوفر پيچ به همزيستي با سه گونه قارچ ميكوريزآرباسكولار(Funneliformis mosseae, Rhizoglomus fasciculatum , Rhizoglomus intraradices ) انجام شد. نتايج نشان داد كه تلقيح گياهان با مايكوريزاي R. intraradices سرعت فتوسنتزي را 9/1 برابر نسبت به گياهان شاهد افزايش داد و تلقيح با گونه F. mosseae شاخص كلروفيل برگ، وزن خشك ريشه و حجم ريشه را به‌ترتيب 35، 60 و 70 درصد در مقايسه با گياهان تلقيح نيافته بهبود داد. تلقيح با دوگونهF. mosseae  و R. fasiculatumسبب بهبود پارامترهاي رشدي گياه شد. همچنين تلقيح با ميكوريزا، متابوليت هاي ثانويه گياه ازجمله فنل، فلاونوئيد و ترپنوئيدهاي كل گياه را افزايش داد. تجمع فلاونوئيدها در برگ هاي گياهان تلقيح يافته با مايكوريزاي F. mosseae، 2/4 برابر بيشتر از گياهان تلقيح نيافته بود. افزايش فتوسنتز، رشد و محتواي متابوليت ثانويه در علف هاي‌هرز همزيست شده با قارچ ميكوريزا نشان مي دهد كه قدرت رقابت و توان آللوپاتيك اين گياهان به هنگام برقراري رابطه همزيستي، افزايش مي يابد و توان آللوپاتيك بالا، علف هرز را به يك رقيب قوي عليه ساير گونه هاي گياهي در محيط تبديل مي كند.