اثر سطوح مختلف مخمر در مقايسه با موننسين بر فراسنجه‌هاي تخمير شكمبه‌اي و تجزيه‌پذيري پروتئين در جيره‌هاي با كنسانتره بالا

در اين پژوهش، تأثير سطوح مختلف مخمر ساكاروميسس سرويسيه و موننسين در جيره هاي با كنسانتره بالا بر فراسنجه هاي تخمير شكمبه با روش توليد گاز و تجزيه‌پذيري پروتئين به روش كيسه هاي نايلونيبررسي شد. تيمارهاي آزمايشي شامل جيره شاهد (75 درصد كنسانتره و 25 درصد يونجه)، و مكمل نمودن جيره شاهد با سه سطح مختلف مخمر (2.5، 5 و 7.5 گرم در كيلوگرم ماده خشك خوراك) و سه سطح مختلف موننسين (15، 30 و 45 ميلي گرم در كيلوگرم ماده خشك خوراك) بود. داده هاي آزمايش در قالب طرح كاملاً تصادفي تجزيه شد. نتايج نشان داد كه افزودن مخمر بر خلاف موننسين سبب افزايش معني‌دار توليد گاز تجمعي و پتانسيل توليد گاز (b) شد (p 0/05). ميزان نيتروژن آمونياكي مايع شكمبه با افزودن سطوح مختلف موننسين به طور معني داري نسبت به تيمار شاهد و سطوح مختلف مخمر كاهش يافت (p 0/05). همچنين، ميانگين اسيدهاي چرب زنجير كوتاه با افزودن مخمر نسبت به تيمار شاهد و سطوح مختلف موننسين افزايش معني داري داشت (p 0/05). استفاده از موننسين سبب كاهش معني‌دار ميزان تجزيه‌پذيري پروتئين خام و ضرايب تجزيه‌پذيري پروتئين شد (p 0/05) .بر اساس نتايج اين تحقيق مي‌توان پيشنهاد نمود كه افزودن پنج گرم مخمر با 30 ميلي‌گرم موننسين در كيلوگرم ماده خشك جيره غذايي با كنسانتره بالا مي تواند باعث بهبود قابليت تخمير شكمبه و گوارش‌پذيري ماده آلي خوراك و افزايش دسترسي حيوان به انرژي جيره شود.