مقايسه اثربخشي آموزش مديريت رفتاري مادران و آموزش شناختي-رفتاري با و بدون حضور دختران بر جو عاطفي خانواده

مقدمه و هدف: در دهه هاي اخير روشهاي درماني مختلفي براي بهبود جو عاطفي بكار گرفته شده است و هدف از پژوهش حاضر بررسي دو شيوه ي آموزش مديريت رفتاري مادران و آموزش شناختي-رفتاري با و بدون حضور دختران بر جو عاطفي خانواده بود. مواد و روش ها: اين تحقيق به شيوه ي آزمايشي و با طرح پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري با گروه كنـترل اجرا  گرديده است. جامعه آماري شامل كليه دختران 15تا13ساله مدرسه زينبيه واقع در شهرستان شهريار بود. با اجراي آزمون بر روي 600 دانش آموزان مدرسه 120 دانش آموز با جوعاطفي پايين يافت شد كه 45 نفر به صورت تصادفي انتخاب گرديده و در دوگروه آزمايشي و يك گروه كنترل به‌صورت تصادفي جايگزين شدند. گروه آموزشي اول مديريت رفتاري مادران و آموزش گـروهي شناختي-رفتاري دختران را دريافت  كردند و گروه آموزشي دوم مديريت رفتاري مادران را دريافت كردند. گروه كنترل نيز هيج آموزشي را دريافت نكرد و در ليست انتظار قرار گرفتند.  ابزار جمع آوري داده‌ها پرسشنامه جو عاطفي خانواده هيل برن( 1964) بود كه  داده ها باروش تحليل واريانس اندازه گيري مكرر مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج نشان داد كه آموزش مديريت رفتاري مادران و آموزش گروهي شناختيرفتاري توأم باهم موجب بهبود جو عاطفي خانواده ‌شد. اين نتايج در پيگيري ها نيز به اثبات رسيد. بحث و نتيجه گيري: به نظر مي رسد، آموزش مديريت رفتاري مادران و آموزش شناختي-رفتاري دختران با هم به‌عنوان  يك مداخله مؤثر براي بهبود جو عاطفي خانواده پيشنهاد مي‌شود.