ارزيابي دقت و رفتار هيدروديناميكي انواع شرايط مرزي عدم لغزش در مرزهاي انحنادار در روش بولتزمن شبكه‏ اي

اين مقاله به بررسي كمي روش‌هاي مختلف اعمال شرط مرزي عدم لغزش بر روي استوانه ثابت و دوار در چارچوب روش بولتزمن شبكه‌اي، مي‌پردازد. بدين منظور، از پنج روش بازگشت به عقب، روش يو خطي و درجه دو و روش بوزيدي خطي و درجه دو استفاده شده است. چالش اساسي در همه اين روش‌ها چگونگي محاسبه و ميان‌يابي توابع توزيع مجهول در نقاط اويلري پيرامون نقاط مرزي است. نتايج نشان مي‌دهد كه در شرايط پايدار )عدد رينولدز 20 و عدد رينولدز 40 ،)حداكثر خطاي محاسبه زاويه جدايش 7/6 درصد و مربوط به روش بازگشت به عقب است، درحالي‌كه در شرايط پايدار، اختلاف معناداري ميان ضرايب پسا در روش‌هاي مذكور مشاهده نمي‌شود. همچنين روش بوزيدي خطي در محاسبه طول ناحيه جدايش نسبت به روش‌هاي ديگر داراي خطاي بيشتري است )6 درصد براي عدد رينولدز 20 و 8/82 درصد براي عدد رينولدز 40 .)با افزايش عدد رينولدز و افزايش سرعت بي‌بعد دوران، روش بازگشت به عقب در پيش‌بيني ضريب پسا و در زمان‌هاي اوليه بي‌بعد كمتر از 7/78 و براي شرايط سرعت بي‌بعد دوران 0/2 و عدد رينولدز 200 دچار اختلاف مي‌شود، اما با افزايش زمان، اين اختلاف كاهش مي‌يابد؛ حال آنكه سه روش يو خطي، بوزيدي خطي و بوزيدي درجه دو، همچنان نتايج مشابه‌ي را ايجاد مي‌كنند.