بررسي تجربي و عددي جريان سيال و جداسازي آخال در تانديش ريخته گري مداوم فولاد

در طي فرآيند ريخته‌گري مداوم فولاد، تانديش آخرين عمل‌كننده متالورژيكي است كه در آن فرصتي براي حذف ناخالصي‌هاي موجود در مذاب فراهم خواهد شد. بنابراين بهبود پديده‌هاي مربوط به جريان سيال در داخل تانديش ريخته‌گري مداوم از جمله نوع الگوي جريان، افزايش مدت زمان ماندگاري آخال در تانديش، كاهش حجم سيال راكد و همچنين افزايش جريان سيال در حال چرخش در تانديش مي‌تواند باعث بهبود فرآيند جداسازي آخال از مذاب و تهيه فولادي تميز گردد. در اين تحقيق با شبيه‌سازي عددي و تجربي، رفتار جريان در تانديش ريخته‌گري مداوم فولاد مورد بررسي و ارزيابي قرار گرفته است. در روش عددي از نرم‌افزار فلوئنت جهت شبيه‌سازي جريان استفاده گرديده و در روش تجربي با ساخت تانديشي از جنس شيشه با مقياس 4:1 و شبيه‌سازي فيزيكي جريان سيال، تأثير بكارگيري مانع در تانديش، همچنين تغيير ارتفاع مذاب بر رفتار جريان مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج بررسي‌ها نشان داده است كه كاهش ارتفاع مذاب در تانديش، سبب افزايش آخال جدا شده از مذاب گرديده و زمان ماندگاري آخال در تانديش را افزايش مي‌دهد. همچنين بكارگيري مانع در محل ورودي جريان به تانديش همراه با مانع بلند در طرفين تانديش، باعث بهبود الگوي جريان و افزايش آخال جدا شده از مذاب مي‌گردد.