مدل‌سازي و بررسي آزمايشگاهي كاهش تبخير سطحي آب توسط پوشش‌هاي شناور با حضور جريان سطحي

امروزه حفظ منابع آب شيرين به‌دليل رشد جمعيت، تغييرات اقليمي و خشكسالي از اهميت ويژه‌اي برخوردار است.در نواحي خشك، بخش قابل‌توجهي از آب‌هاي ذخيره‌شده به‌دليل تبخيرازبين مي‌روند كه پوشاندن سطح مخازن با اجسام شناور، راهكاري ساده و قابل‌اطمينان براي كاهش تبخير به‌شمار مي‌آيد. علي‌رغم مطالعات گسترده روي پوشش‌هاي شناور، تاثير آن‌ها درحضور جريان‌هاي سطحي تاكنون مورد بررسي دقيق قرار نگرفته است. لذا در اين مطالعه به مدل‌سازي و بررسي آزمايشگاهي تاثير جريان سطحي بر ميزان تبخير مخازن آب پوشيده با اجسام شناور پرداخته‌ مي‌شود. بدين‌منظور از توپ‌هاي سياه‌ و سفيد براي پوشش‌دهي مخزن واز يك پمپ جهت ايجاد جريان سطحي با استفاده‌شده است. نتايج آزمايش‌ها نشان مي‌دهد كه ميزان تبخير تا يك دبي مشخص (دبي بهينه)، كاهش و مجددا افزايش دبي، افزايش مي‌يابد.همچنين در تمامي شرايط وجود/عدم‌ وجود جريان، كمترين ميزان تبخير در پوشش‌دهي با توپ‌هاي سفيد رخ مي‌دهد. درضمن پوشش‌دهي به‌صورت مخلوطي مساوي از توپ‌هاي سياه‌و سفيد و پوشش با توپ‌هاي سياه به‌ترتيب دررتبه‌هاي بعدي كاهش تبخيرقراردارند (بيشترين تبخيرمربوط به‌حالت بدون‌پوشش مي‌باشد(. همچنين نتايج حاصل از مدل‌سازي انرژي نشان مي‌دهد كه روابط حاكم برمدل‌سازي،دقت قابل‌قبولي در تخمين ميزان تبخيربراي تمامي حالت‌هاي بدون‌پوشش/پوشش‌دهي همراه با وجود/عدم‌وجود جريان‌سطحي خواهد داشت.