بررسي تجربي رشد آسيب خستگي با استفاده از روش‌هاي سنجش تغييرات مدول وتري و ميكروسختي در فولاد ضد زنگ 316 كم‌كربن

مكانيك آسيب، ابزار جديدي در مهندسي مكانيك است. اين ابزار به عنوان متمم تئوري پلاستيسيته و مكانيك شكست شناخته مي‌شود. در اين تحقيق به صورت تجربي فرآيند رشد آسيب خستگي، براي فولاد ضد زنگ 316 اِل، بررسي شده است. به اين منظور، با بهره‌گيري از استاندارد آ.اِس.تي.اِم اي466 ،نمونه‌هاي تست با سطح مقطع مستطيلي، طراحي و تهيه شده است. خواص مكانيكي ماده از طريق آزمايش استخراج گرديد. بارگذاري خستگي كم چرخه روي نمونه‌هاي استاندارد، در حالت تك‌محوره و در دامنه تنش يكسان، فركانس يكسان و تعداد سيكل بارگذاري متفاوت، انجام شده است. پس از اعمال تست‌هاي خستگي، به منظور استخراج روند رشد آسيب، تست‌هاي ميكروسختي و بارگذاريباربرداري بر هر نمونه به منظور استخراج ارتباط ميكروسختي و مدول وتري با تعداد سيكل اعمال شده است. آزمايش‌هاي تجربي در شرايط محيط انجام شده است. با استفاده از نتايج حاصل از تست‌هاي خستگي، بارگذاريباربرداري و ميكروسختي، روند رشد آسيب تحت بارگذاري خستگي كم‌چرخه، استخراج شده است. يك روش براي تخمين آسيب در اين تحقيق پيشنهاد شده است. در پايان نتايج حاصل از روش‌هاي مدول وتري، ميكروسختي و پيشنهادي با يكديگر مقايسه شده‌اند. روند رشد آسيب از روش پيشنهادي تطابق خوبي با روش مدول وتري دارد. مقدار آسيب بحراني از روش مدول وتري 0/38 و از روش ميكروسختي، 0/41 بدست آمد.