تهيه كامپوزيت پلي‌‌استايرن - نشاسته به روش اكستروژن مذاب و ارزيابي خواص مكانيكي، حرارتي و زيست تخريب‌پذيري آن

در اين تحقيق كامپوزيت‌هاي پلي‌استايرن معمولي و نشاسته به همراه گليسيرول به عنوان پلاستي سايزر طي فرآيند اختلاط مذاب در يك اكسترودر دو پيچه در نسبت‌هاي مختلف نشاسته و گليسيرول تهيه شدند. جهت ارزيابي خواص مقاومت ضربه و دمايي كامپوزيت‌ها، از آزمون‌هاي مقاومت ضربه آيزود، شاخص جريان مذاب و دماي نرم‌شدگي وايكات استفاده شد. همچنين، براي بررسي برهمكنش بين اجزاء كامپوزيت‌ها، از آناليز ميكروسكوپ الكتروني روبشي و براي بررسي پايداري حرارتي و فرآيند تخريب، نمونه‌هاي تهيه شده تحت آناليز وزن‌سنجي گرمايي قرار گرفتند. در نهايت، جهت بررسي خواص زيست تخريب پذيري، نمونه‌ها به مدت 12 هفته در زير خاك دفن شده و تغييرات وزن آنها طي دوره‌هاي دو هفته‌اي اندازه‌گيري شد. آزمون شاخص جريان مذاب نشان داد كه افزودن نشاسته و گليسرول به پلي‌استايرن به ترتيب منجر به افزايش و كاهش ويسكوزيته مذاب نمونه‌ها مي‌شود. نتايج تخريب زيستي و آناليز ميكروسكوپ الكتروني روبشي نشان دادند كه سرعت تخريب نمونه‌ها علاوه بر مقدار درصد وزني نشاسته موجود در كامپوزيت‌ها، به كيفيت پخش ذرات نشاسته نيز وابسته است. در صورت پخش يكنواخت نشاسته در ماتريس پلي‌استايرن معمولي، دسترسي ميكرواورگانيسم‌ها به نشاسته محدود شده و سرعت تخريب كاهش مي‌يابد. نتايج آزمون آيزود با ناچ عدم وابستگي مقاومت ضربه نمونه‌ها به درصد نشاسته را نشان داد.