مدل‌سازي تأثير كشت نشايي بر عملكرد و مصرف آب ذرت در شرايط محيطي گرگان

كشت نشايي محصولات زراعي يكي از روش هايي است كه براي بهبود مصرف آب و افزايش عملكرد معرفي شده است. از عوامل مؤثر بر موفقيت اين روش مي توان به اندازه گياهچه و تاريخ كاشت اشاره نمود. در پژوهش حاضر، شبيه‌سازي تأثير كشت بذري و چهار اندازه گياهچه شامل (13، 16، 19 و 22 سانتي مترمربع در بوته سطح برگ( براي كشت نشايي ذرت (رقم سينگل كراس704) در چهار تاريخ كاشت 20 خرداد، 4 تير،  23تير و 5 مرداد در شرايط محيطي گرگان براي 16سال (2015-2000) با مدل SSM-iCrop2 انجام شد. در تاريخ كاشت 20 خرداد، كشت نشايي در مقايسه با كشت بذري بين 16 تا 26 روز زودرس تر شد. امّا كشت نشايي تأثيري بر عملكرد و مقدار نياز خالص آبياري نداشت (متوسط عملكرد 1331 گرم در متر مربع و متوسط نياز خالص آبياري 435 ميلي متر در هكتار). در تاريخ كاشت 4 تير كشت نشايي در مقايسه با كشت بذري باعث 19 تا 33 روز زودرسي محصول شد (برداشت زودتر) و مانند تاريخ كاشت 20 خرداد تأثيري بر عملكرد و مقدار نياز خالص آبياري نداشت (متوسط عملكرد و نياز آبي به‌ترتيب 1329 گرم در متر مربع و 416 ميلي متر در هكتار). در تاريخ كاشت 23 تير كشت نشايي با نشاهاي بزرگ (سطح برگ 19 و 22 سانتي مترمربع در بوته) توانستند دوره رشد خود را قبل از 1 آذر به اتمام برسانند (متوسط عملكرد 1273 گرم در متر مربع و متوسط نياز آبياري 381 ميلي متر در هكتار). لازم به ذكر است در تاريخ كاشت 23 تير، كشت بذري و كشت نشايي با گياهچه كوچك (سطح برگ 13 و 16 سانتي مترمربع در بوته) نتوانستند تا 1 آذر به مرحله رسيدگي كامل برسند و بنابراين، قابل توصيه نيستند. در تاريخ كاشت 5 مرداد همه انواع كشت با توجه به اينكه دوره رشد آن ها تا 1 آذر تكميل نشد، قابل توصيه نيستند. همچنين از نظر اقتصادي با توجه به نتايج، نشاكاري سود بيشتري را حاصل نكرده و هزينه هاي بيشتري را در بر داشت.