نقد كتاب روان‌شناسي زبان

در مقاله زير كتاب روان­شناسي زبان نوشته ديويد دبليو كرول ترجمه حشمت­اله صباغي نقد شده است. كتاب به ­لحاظ صوري و محتوايي توصيف و ترجمه آن بر اساس عواملي مانند سبك نويسنده، گزينش معادل­ هاي واژگان عمومي و تخصصي، مسائل دستوري و نحوي، علايم سجاوندي و قواعد نگارشي، اشتباهات تايپي، دقت و صحت در ترجمه و امانت­داري بررسي شده است. اشكالات ترجمه عبارت بودند از: عدم بكارگيري فاصله­ها و نيم­فاصله­ها، علايم سجاوندي و نقطه­گذاري نامناسب، جملات پيچيده­ در ترجمه علي­رغم روان بودن و قابل فهم بودن متن انگليسي كتاب، معادل­هاي پيچيده، كم­بسامد، واژ­هاي عربي كم­كاربرد به جاي معادل­هاي ساده و پربسامد. البته در مواردي معادل ­هاي اصطلاحات تخصصي خوب انتخاب شده بود. امانت­داري در ترجمه تقريباً رعايت شده بود. نتيجه بررسي نشان داد كه كتاب به لحاظ كيفيت ترجمه از ويژگي­هاي بالايي برخوردار نيست و سطح آن متوسط است. اساسي­ترين ايراد كتاب اين است كه خواننده بايد به منظور درك بسياري از جملات آنها را چندبار بخواند. با اين­وجود با توجه به كمبود منابع فارسي در زمينه روان­شناسي زبان دانشجويان و متخصصين مي­توانند از اين كتاب استفاده كنند به شرط آنكه ايرادهاي ذكرشده در ويراست­هاي بعدي رفع شوند.

This article aims to investigate “Psychology of Language,” written by David W Carroll, translated by Heshmatollah Sabaghi. The book is described considering the form and the content. Then, the translation of the book is assessed based on factors such as the style of writer, Persian equivalents of general and psycholinguistics terms, grammatical structures, punctuations, writing rules and conventions, accuracy and faithfulness. The main problems of the translation were related to the spaces and half-spaces between the word and within compound words, the correct punctuation and the complexity of Persian sentences in translation in spite of the simplicity of their original English sentences, complex and less frequent equivalents and Arabic words instead of simple, frequent and familiar Farsi equivalents. The faithfulness principle in the translation was acceptable. The result of this study showed that although the translation of the book is acceptable, it is not of high quality. The most critical problem of the translation is the complexity of Persian sentences, so that the readers have to read the sentences several times to understand them. However, considering the fact that there are few Persian sourcebooks written on psycholinguistics, it can be used as a sourcebook provided that the problems are eliminated in the next editions.