ارزيابي نوع طرح آميزشي و ماتريس هاي مختلف خويشاوندي بر پيشرفت ژنتيكي و روند هم خوني در گوسفند

اطلاعات ژنومي قابليت بالقوه‌اي براي كنترل همخوني فرزندان ايجاد كرده است. در روش معمول براي اين منظور، طرح‌هاي آميزش براي محدود ساختن سطح همخوني مورد پيش‌بيني نتاج از طريق ماتريس روابط خويشاوندي مورد استفاده قرار مي‌‌گيرند. در اين مطالعه با هدف بهبود پيشرفت ژنتيكي و محدودكردن سطح همخوني نتاج، با استفاده از نرم افزار QMSim، جمعيتي با اندازه ثابت 1000 فرد و 26 كروموزوم و در مجموع 60000 نشانگر و 1930 QTL به عنوان جمعيت پايه شبيه‌سازي شد و اندازه اين جمعيت بعد از 1000 نسل به 2000 فرد رسيد. از بسط جمعيت تاريخي به تعداد 10 نسل، جمعيت ثانويه متشكل از 500 نر و 500 ماده ايجاد شد و صفتي با وراثت پذيري 0.3 شبيه‌سازي گرديد. هشت استراتژي شامل دو طرح آميزشي: حداقل همخوني(minf) و تصادفي(rnd) و چهار معيار محاسبه خويشاوندي شامل ماتريس‌هاي A، GRM، IBS و Weighted براي 10 نسل ديگر مورد ارزيابي قرار گرفتند. هر استراتژي 10 بار تكرارگرديد. مقايسه استراتژي‌ها نشان داد، نوع طرح آميزشي و معيارهاي مختلف خويشاوندي در ميزان رشد ژنتيكي، همخوني و هموزيگوسيتي جمعيت تاثير معني‌داري داشتند (p 0.05). نوع ماتريس خويشاوندي صحت ارزيابي‌ها را تحت تاثير قرار داد. در استراتژي‌هاي‌ با ماتريس وزن داده شده (Gweighted)، ميانگين رشد ژنتيكي در طي10 نسل پايين‌تر از استراتژي‌هاي با ماتريسA، GRM و IBS بود. در استراتژي‌هاي با طرح آميزش rnd نرخ همخوني در طي 10 نسل روندي افزايشي داشت.