شماره ركورد :
1228083
عنوان مقاله :
اثربخشي آموزش حل مسئله به روش شناختي اجتماعي بر خود توانمندسازي اجتماعي و سازگاري اجتماعي دانش آموزان
عنوان به زبان ديگر :
Effectiveness of Problem Solving Skills Training with Social - Cognitive Approach in Social Self-Empowerment and Social Adjustment in Girl Students
پديد آورندگان :
دشتي، نير دانشگاه آزاداسلامي واحد تبريز - گروه روانشناسي تربيتي , پناه علي، امير دانشگاه آزاداسلامي واحد تبريز - گروه روانشناسي تربيتي , آزموده، معصومه دانشگاه آزاداسلامي واحد تبريز - گروه روانشناسي تربيتي
تعداد صفحه :
13
از صفحه :
52
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
64
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
آموزش حل مسأله , خود توانمندسازي اجتماعي , سازگاري اجتماعي
چكيده فارسي :
هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي آموزش حل مسئله به روش شناختي اجتماعي بر خود توانمندسازي اجتماعي و سازگاري اجتماعي دانش آموزان بود. اين پژوهش يك مطالعه نيمه آزمايشي، از نوع پيش آزمون و پس آزمون با گـروه كنترل بود. جامعه مورد مطالعه شامل دانش آموزان دختر مقطع متوسطه (دوره دوم) شهرستان تبريز در سال تحصيلي 97-96 بود. از جامعه مورد نظر، تعداد 60 نفر دانش آموز به شيوه تصادفي خوشه اي انتخاب و در دو گروه آزمـايش(30 نفر) و كنترل(30 نفر) قرار داده و پرسشنامه هاي خود توانمندسازي اجتماعي و سازگاري اجتماعي بعنوان پيش آزمون بر روي هر دو گروه اجرا شد. سپس گروه آزمايش به مدت ده جلسه تحت آموزش مهارت حل مسئله قرار گرفتند. در طي اين مدت بر روي گروه كنترل هيچ مداخله اي صورت نگرفت. در نهايت همان مقياس ها بعنوان پس آزمون بر روي هر دو گروه اجرا شد. جهت تحليل داده ­ها از روش تحليل كوواريانس استفاده شد. نتايج نشان داد كه ميزان خود توانمندسازي اجتماعي و سازگاري اجتماعي گروه آزمـايش بيشتر از گروه كنترل است. لذا، آموزش مهارت حل مسأله كارايي بالايي در افزايش خود توانمندسازي اجتماعي و سازگاري اجتماعي دانش آموزان دارد.
چكيده لاتين :
The aim of present research was to study the effectiveness of problem solving skills training in social self–empowerment and social adjustment. In this quasi-experimental research with pre-test, post-test design and control group, the study population included female second-year high school students in Tabriz in academic year 2017-2018. Therefore, using multistage random sampling, 60 subjects were selected and divided into experimental and control groups (30 subjects in each group). In pretest stage, they were assessed by and self–empowerment questionnaire of Felner (1990) and social adjustment of Sinha & Sing. Then the experimental group participated in 10 sessions of problem solving training, however the control group did not receive any intervention. Subsequently, posttest was conducted. Data were analyzed by univariate analysis of covariance. Results showed the experimental group had a higher social self–empowerment and social adjustment than the control group. So, problem solving skills training was effective in the improvement of social self–empowerment and social adjustment.
سال انتشار :
1400
عنوان نشريه :
پژوهش هاي نوين روانشناختي
فايل PDF :
8438623
لينک به اين مدرک :
بازگشت