واكاوي تأثير نظريه انتظار در كاركرد جريان هاي سياسي در جامعه مطلوب اسلامي

هدف: رفتـار جـريان­ هاي سياسي به‌عنوان عامل هنجارسـازي و بي ­هنجـاري در جامعـه، همـواره مورد دغدغه انديشمندان بوده است. محققان براي ايجاد كنشي مطلوب در جريان ­هاي سياسي به نظرات مختلفي معتقد گشتـه ­اند؛ اما تشتت در نظريات، دليلي بر ناكارآمدي آنها در همسـان ­سازي رفتـار جـريان‌هاي سياسـي با نظام اجتماعي مي‌باشد. مسلماً برآيند فكري جريان‌هاي سياسي در رفتار آن ها متبلور مي‌گردد. بدين سبب ساخت فكري جريان ­هاي سياسي بر مناسبات همسو با جامعه سياسي جهت بروز رفتار سياسي مطلوب از اهميت بالايي برخوردار است. انديشه انتظار به‌عنوان راهبردي در مطلوب ­سازي كنش جريان‌هاي سياسي، ظرفيت سازمان‌دهي فكري جريان‌هاي سياسي را براي ايجاد يك جامعه مطلوب اسلامي دارد؛ بنابراين هدف تحقيق پيش‌رو، واكاوي تأثير نظريه انتظار در كاركرد جريان‌هاي سياسي براي ايجاد يك جامعه مطلوب اسلامي است. روش ­شناسي پژوهش: اين مقاله با بهره­مندي از روش كتابخانه ­اي و نگرشي توصيفي­ - ­تحليلي به تأثير نظريه انتظار در كاركرد جريان‌هاي سياسي در ايجاد جامعه مطلوب اسلامي مي‌پردازد. يافته‌ها: اين پژوهش، با ابتناي بر چارچوب نظري برگرفته از نگرش سه لايه­اي حضرت امام به انسان (بينش، گرايش، كنش) به اين مسئله دست يافت كه فرهنگ انتظار مي‌تواند در ابعاد بينشي (مباني فكري)، گرايشي و ارزشي (اخلاق)، و كنشي (رفتار) جريان‌هاي سياسي را ساماندهي نمايد. نتيجه­ گيري: مقوله انتظار در بعد نرم‌افزاري (بينش و گرايش) به ارائه انسجام فكري، تعهد به مؤلفه‌هاي اخلاقي در عمل سياسي، انگيزه‌هاي سياسي مطلوب، اميد اجتماعي و ايجاد روحيه صبر و استقامت و در بُعد سخت‌افزاري (كنش) به كنترل اجتماعي، جامعه‌پذيري سياسي، تعامل با نظام سياسي، همبستگي اجتماعي، مشاركت سياسي مطلوب و ثبات سياسي در نظام اجتماعي مي‌پردازد.

no abstract