ارائه مدلي براي توسعه خودمديريتي در دانش آموزان پايه ششم مدارس ابتدايي شهرستان شيراز

هدف پژوهش حاضر، تدوين و ارائه مدلي براي توسعه خودمديريتي در دانش‌آموزان پايه ششم مدارس ابتدايي شهرستان شيراز بود. اين پژوهش در زمره پژوهش‌هاي كيفي است كه با استفاده از روش مطالعه موردي كيفي انجام گرفت. مشاركت‌كنندگان در بخش كيفي، متخصصان، صاحب‌نظران و پژوهش‌گران حوزه مديريت و علوم تربيتي بودند. با استفاده از تكنيك نمونه‌گيري گلوله برفي و اشباع نظري، با آگاهي‌دهندگان كليدي مصاحبه به‌عمل آمد. با استفاده از شيوه تحليل مضمون داده ها تحليل و چهار مولفه (خانواده، محيط آموزشي، برنامه‌ريزي و مهارت هاي اجتماعي)  به عنوان پيش سازمان دهنده طراحي گرديد. اين چهار مولفه از مولفه هاي پايه كه شامل عملكرد خانواده: آگاهي خانواده، شيوه فرزندپروري، سبك زندگي، جو عاطفي خانواده، همدلي و صميميت، قدرت بخشي خانواده، تاب آوري خانواده، درحوزه عملكرد محيط آموزشي: اشتياق تحصيلي، جو آموزشي، حل مسائل، نيروي انساني (معلم و مدير و....)، در حوزه برنامه‌ريزي: خودكارآمدي تحصيلي، خود نظم دهي تحصيلي، كمال‌گرايي تحصيلي، نظم و انضباط، پذيرش مقررات، تبعيت از هدف، برنامه ريزي تحصيلي، خودارزيابي، و در حوزه مهارت هاي اجتماعي: خودشكوفايي، خودآگاهي، سازگاري اجتماعي خودكارآمدي و رشد اجتماعي، مهارت هاي ارتباطي، كفايت اجتماعي است، استخراج گرديد