مقايسه اثربخشي روش‌هاي آموزشي فنوگرافيكس و ديويس بر عملكرد خواندن و هيجان تحصيلي دانش‌آموزان مقطع ابتدايي داراي اختلال خواندن

هدف پژوهش حاضر مقايسه اثربخشي روش‌هاي آموزشي فنوگرافيكس و ديويس بر عملكرد خواندن و هيجان‌تحصيلي دانش‌آموزان مبتلا به نارساخواني بود. طرح پژوهش آزمايشي از نوع پيش آزمون، پس آزمون بود. لذا به منظور انجام اين پژوهش از روش نمونه گيري تصادفي استفاده شد. تعداد 21 دانش‌آموز نارساخوان 8 ساله در پايه دوم ابتدايي به منظور اقدامات آزمايشي در سه گروه جايگزين شدند، كه شامل 9 دختر و 12 پسر بودند. پس از اجراي پيش‌آزمون در هر سه گروه، گروه آزمايشي اول طي 12 جلسه 45 دقيقه اي تحت آموزش فنوگرافيكس، گروه آزمايشي دوم طي 16 جلسه 30 دقيقه اي تحت آموزش ديويس قرار گرفتند و گروه گواه هيچ آموزش ويژه‌اي دريافت نكرد. يافته‌ها نشان داد كه، روش‌هاي آموزشي فنوگرافيكس و ديويس بر مؤلفه‌هاي تركيب، دانش كدها و پردازش شنيداري تأثيرگذار بود ولي بر بعد تجزيه تأثيري نداشت. در مقايسه ميزان اثربخشي دو روش نيز مشخص شد كه روش ديويس در مقايسه با روش فنوگرافيكس بر مؤلفه‌ي پردازش شنيداري تأثيرگذارتر است. با اين حال در ساير مؤلفه‌هاي عملكرد خواندن، تفاوتي بين دو روش فنوگرافيكس و ديويس وجود نداشت. علاوه براين، يافته‌ها مؤيد اثربخشي روش‌هاي آموزشي فنوگرافيكس و ديويس در كاهش خستگي و اضطراب دانش‌آموزان نارساخوان بود. همچنين روش ديويس موجب افزايش هيجان تحصيلي لذت مي‌شد؛ اما روش فنوگرافيكس تأثير معني‌داري بر اين هيجان نداشت. نتايج حاصل از پژوهش در راستاي شباهت‌ها و تفاوت‌هاي دو روش فنوگرافيكس و ديويس بر عملكرد خواندن و  هيجانات تحصيلي دانش‌آموزان نارساخوان مورد بحث قرار گرفت. لذا مي‌توان اذعان كرد كه از هر دو روش آموزشي براي كمك به دانش‌آموزان نارساخوان در مقطع ابتدايي مي‌توان بهره گرفت.