تأثير فناوري واقعيت افزوده بر انگيزش پيشرفت تحصيلي دانش آموزان نارساخوان پايه دوم ابتدايي

پژوهش حاضر به منظور بررسي تاثير استفاده از فناوري واقعيت افزوده بر انگيزش پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان نارسا خوان پايه دوم ابتدايي شهر تهران صورت گرفته است. روش پژوهش از نوع شبه آزمايشي و طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل و آزمايش بود و جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان نارساخوان پايه دوم ابتدايي شهر تهران در سال تحصيلي 98-1397 بود، كه با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس 20 نفر از دانش آموزان انتخاب و به صورت تصادفي به دو گروه 10 نفري تقسيم شدند. ابتدا پيش آزمون انگيزش پيشرفت تحصيلي بر روي دو گروه اجرا شد، پس از اجراي پيش آزمون، گروه آزمايش در معرض متغير مستقل (فناوري واقعيت افزوده) قرار گرفت و گروه كنترل به روش سنتي آموزش داده شدند و از هر دو گروه پس آزمون انگيزش پيشرفت تحصيلي به عمل آمد. ابزار اندازه گيري انگيزش پيشرفت تحصيلي دانش آموزان نارساخوان، پرسشنامه انگيزش پيشرفت تحصيلي هارتر بود كه پايايي آن با استفاده از روش آلفاي كرونباخ 0.73 محاسبه شد و نيز روايي اين پرسشنامه‌ از نظر متخصصان تاييد گرديد. براي تجزيه و تحليل پيش آزمون و پس آزمون در دو گروه كنترل و آزمايش از آمار توصيفي و استنباطي (آزمون تحليل كواريانس تك متغيره و چند متغيره) استفاده شد. به طور كلي نتايج به دست آمده از پژوهش نشان داد به كارگيري فناوري واقعيت افزوده با اطمينان 0.95 در افزايش انگيزش پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان نارساخوان موثر است و مي‌توان از اين فناوري به عنوان ابزاري در يادگيري دانش آموزان نارساخوان استفاده كرد.