تاثير سطوح مختلف سبوس ذرت بر جمعيت ميكروبي، فراسنجه‌هاي شكمبه‌اي و خوني و ابقاي نيتروژن در ميش‌هاي دالاق

به منظور بررسي تاثير استفاده از سطوح مختلف سبوس ذرت بر جمعيت ميكروبي، فراسنجه‌هاي شكمبه‌اي و خوني و ابقاي نيتروژن در ميش‌هاي دالاق از 20 رأس ميش 3 شكم زايش با ميانگين وزن 3.7±36 كيلوگرم استفاده شد. اين آزمايش در قالب طرح كاملا تصادفي با چهار تيمار و پنج تكرار انجام شد. تيمارها شامل: تيمار اول (بدون سبوس ذرت)، تيمار دوم (حاوي 7 درصد سبوس ذرت)، تيمار سوم (حاوي 14درصد سبوس ذرت) و تيمار چهارم (حاوي 21 درصد سبوس ذرت) بودند. نتايج حاصل از اين آزمايش نشان داد استفاده از سطوح مختلف سبوس ذرت در ميش‌ها اثر معني‌داري بر جمعيت پروتوزوا و جمعيت ميكروبي شكمبه نداشت (0.05 p). تيمارهاي آزمايشي تأثيري برpH شكمبه در زمان ناشتا، سه و شش ساعت بعداز خوراك دهي وعده صبح نداشت (0.05 p). غلظت آمونياك مايع شكمبه در جيره حاوي 14 درصد سبوس ذرت به طور معني‌داري بيشتر از ساير تيمارها بود (0.05 p). در بين ميش‌هاي مصرف‌كننده سطوح مختلف سبوس ذرت، اختلاف معني‌داري از نظر فراسنجه‌هاي خوني گلوگز، كلسترول‌، تري‌گليسيريد، اوره، پروتئين‌كل، آلبومين وگلوبولين مشاهده نشد (0.05 p)، همچنين، تفاوت معني‌داري در بين تيمارهاي مختلف از نظر نيتروژن مصرفي، نيتروژن دفعي ادرار، نيتروژن دفعي مدفوع و ابقا ظاهري نيتروژن وجود نداشت (0.05 p). به طور كلي سبوس ذرت را مي توان تا 21 درصد جيره گوسفند بدون هيچگونه اثر منفي استفاده كرد