ويژگي هاي اگزيستانسيال بدن در پديدارشناسي مرلوپونتي

Existential Features of the Body in Merleau-Ponty Phenomenology

در اين مقاله سعي داريم نشان دهيم كه موريس مرلوپونتي به سان قديس حامي بدن تحليل پديدارشناختي از بدن ارائه مي دهد كه نه از نوع روان شناختي است نه از نوع عقل گرايانه بلكه از سنخ اگزيستانسياليستي است. مي دانيم كه اگزيستانسياليسم و پديدارشناسي در انديشه مرلوپونتي چنان به هم جوش خورده اند كه نمي توان به راحتي آن دو را از هم جدا كرد و به گفته پريست، مرلوپونتي اين دو را در كتاب خودش در قالب تفكر «پديدارشناسي اگزيستانسيال»(existential phenomenology) خويش خلاصه كرده است. مرلوپونتي تحت تاثير فلسفه هايدگر تحليلي وجودي يا اگزيستانسيال از انسان و بدنمندي او ارتباط سوژه بدنمند با جهان ارائه مي‌دهد. در اين مقاله با تمركز بر مفاهيمي مثل مكانمندي، شاكله بدن، گوشت، غياب بدن و نظرگاه بدني نشان مي‌دهيم كه تحليل پديدارشناسانه مرلوپونتي از اين مفاهيم تحليلي اگزيستانسيال از بدن زيسته است. او اين تحليل را در مقابل تحليل هاي فلسفي از جمله فلسفه دكارتي قرار داده است و به عقيده وي ادراك حسي و بدن به عنوان بنيان آگاهي بشر در فهم او از خودش و جهان به نحو پيشاتاملي نقش مهمي دارد.

In this article, we try to show that Maurice Merleau-Ponty, as the patron saint of the body, offers a phenomenological analysis of the body that is neither psychological nor rational, but existential in nature. Influenced by Heidegger's philosophy, Merleau-Ponty presents an existential analysis of man and his corporeality as the corporeal subject relates to the world. In this article, focusing on concepts such as location, body schema, flesh, absent body, and body perspective, we show that Merleau-Ponty's phenomenological analysis of these existential concepts has important role in understanding of the lived-body. Merleau-Ponty, by criticizing Descartes' body and abandoning his duality of soul and body, turns to the existential unio‎n of the two in the form of a bodily subject, showing that human existence can be understood through this bodily. He contrasts this analysis with philosophical analyzes, including Cartesian philosophy, in which he believes that sensory perception and the body as the foundation of human consciousness play an important role in his pre-reflective understanding of himself and the world.