مقايسه شاخص‌هاي زماني و پيامد عمليات اورژانس پيش‌بيمارستاني در دو روش ثبت الكترونيك با برنامه آسايار و ثبت كاغذي

زمينه و هدف: گزارش مراقبت هاي پيش بيمارستاني يك سند معتبر پزشكي است كه اطلاعات دموگرافيك، علائم حياتي، زمان هاي مربوط به موقعيت مكاني آمبولانس، ارزيابي ها و اقدامات درماني انجام شده در آن وجود دارد. با پيشرفت فناوري و ارتباطات، برنامه هوشمند آسايار جايگزين روش ثبت كاغذي شده است؛ لذا اين مطالعه با هدف مقايسه شاخص هاي زماني و پيامد عمليات اورژانس پيش بيمارستاني در دو روش ثبت الكترونيك با برنامه آسايار و ثبت كاغذي طراحي و اجرا شد. روش بررسي: اين پژوهش يك مطالعه توصيفي تحليلي از نوع مقطعي است كه در سال 1398 در شهر اصفهان انجام شد. تعداد 700 مأموريت انجام گرفته به روش ثبت كاغذي در سال 1396 و 230 مأموريت ثبت شده به روش برنامه آسايار در سال 1397 بررسي شد. نمونه ها به روش طبقه بندي شده با رويكرد تخصيص متناسب انتخاب شدند. براي گردآوري داده ها ابزار محقق ساخته طراحي و روايي محتوا بررسي شد. تحليل داده ها با روش همسان سازي نمره تمايل، آمار توصيفي، روش هاي آماري من ويتني و ويلكاكسون انجام شد. يافته ها: يافته ها نشان داد داده هاي ناقص در روش آسايار 68/2 درصد و در روش كاغذي 19/7 درصد است. ميزان عدم پذيرش بيمارستاني در روش آسايار 9/0 درصد و در روش كتبي 9/4 درصد است. زمان رسيدن آمبولانس بر بالين بيمار در روش آسايار 8 دقيقه و 43 ثانيه و در روش كاغذي 11 دقيقه و 30 ثانيه و زمان آزادسازي آمبولانس از بيمارستان در روش آسايار 9 دقيقه و 20 ثانيه و در روش كاغذي 12 دقيقه و 37 ثانيه است. نتيجه گيري: نتايج حاصل از مطالعه نشان داد مستندسازي به روش آسايار با كاهش داده هاي ناقص و افزايش ميزان پذيرش بيمار در بيمارستان ها همراه بوده است. همچنين مستندسازي به روش آسايار موجب كاهش زمان رسيدن آمبولانس بر بالين بيمار و كاهش زمان آزادسازي آمبولانس از بيمارستان شده است.