تاثير آموزش پروژه‌ محور مبتني بر فناوري بر مهارت هاي زبان انگليسي و خودتنظيمي دانش‌آموزان

The Effect of Technology-aided Project-based Learning on EFL Learners' Language Proficiency and Self-Regulation

در دنياي رقابتي مبتني بر فناوري امروز، سيستم­هاي آموزشي صرفاً با گنجاندن فعاليت­هايي در راستاي تقويت مهارت­هاي قرن 21­ام (21st century learning) قادر خواهند بود شكاف موجود بين دانش هر شاخه ­اي از علم و امكان استفاده از اين دانش را پر كنند. اين مطالعه به بررسي تاثير بكارگيري رويكرد آموزشي پروژه­ محورِ مبتني بر فناوري­هاي روز بر مهارت زبان انگليسي و يادگيري خودتنظيمي پرداخته است. براي اين منظور، 68 زبان­ آموزدر­دسترس با سطح متوسط زبان انگليسي انتخاب و پس از حصول اطمينان از همگن بودن آنها به لحاظ سطح مهارت زبان انگليسي، به يك گروه آزمايشي و يك گروه گواه تقسيم شدند. همچنين، پيش از آغاز پژوهش، توان خود تنظيمي آزمودني­ها از طريق يك پرسشنامه استانداردمورد سنجش قرار گرفت. در طول اجراي پژوهش، آزمودني­هاي گروه آزمايشي افزون بر برخوداري از آموزش­هاي متداول دوره، در 24 پروژه كوتاه­مدت و 7 پروژه بلند­مدت از فناوري­هاي آموزشي متنوع بهره­ مند شدند. آزمودني­هاي گروه گواه تنها از آموزش­هاي متداول دوره برخوردار شدند. در پايان دورۀ پژوهش، ميزان يادگيري مهارت­هاي زبان انگليسي آنها با استفاده از يك آزمون محتوا محور و ميزان يادگيري خودتنظيمي مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج تحليل­هاي كوواريانس انجام شده تاثير معني­دار روش يادگيري پروژه­ محور مبتني بر فناوري بر هر دو متغير تحت بررسي (مهارت­هاي زبان انگليسي وخودتنظيمي) را نشان داد.

To help students progress in today’s technology-aided competing universe, along with fostering knowledge acquisition in any particular field, educational systems are supposed to incorporate 21st century skills into teaching to fill the gap between students' knowledge of the field and the competencies required to use the acquired knowledge. This study sought to explore whether the incorporation of technology and project-based learning into the mainstream English teaching classrooms contributes to the development of linguistic competence as well as self-regulation, as one of the indices of 21st century learning. To accomplish such an objective, a quasi-experimental design was employed and two intact classes, including 68 Iranian leaners of English, were assigned to an experimental and a control group. Along with benefiting from a multi-skill textbook-oriented language instruction, the participants in the experimental group dealt with a variety of small- and large-scale technology-aided projects. The control group’s participants, on the other hand, received a multi-skill textbook-oriented language instruction in the absence of any technology-aided projects. All the participants were gauged in terms of English proficiency and self-regulation, before and after receiving the instruction. Based on the comparative results drawn from an analysis of covariance (ANCOVA), the technology-aided project-based instruction of the study improved the participants’ level of self-regulation and language proficiency.