بازتاب مردسالاري در شعر ناريمان علّوش

The Reflection of patriarchy in the poetry of Nariman Alloush

مردسالاري، بسياري از ايدئولوژي‌هاي مرتبط با جنبش فمينيسم را تشكيل مي‌دهد كه پدرسالاري و سلطه و اقتدارِ دودماني نيز در ذيل همين مجموعه جاي مي‌گيرند. اين اقتدار مردانه ريشه در سلطه‌‌گري مرد و سلطه‌پذيري زن دارد؛ بدين معنا كه مرد بر پاية باورهاي فرهنگي و سنتي، خود را تنها قيم و عهده‌دار زن معرفي مي‌كند. باري، زناني كه تا گذشتة نه ­چندان دور خود را تابع مرد مي دانستند، امروزه ادبيات و خاصه شعر را دستماية تحقق آرمان برابري خود و مردان قرار دادند. ناريمان علّوش شاعر معاصر لبناني، از زنان شاعري است كه براي رسيدن به چنين آرماني در شعر خود از اين درونمايه بهره گرفته. اين پژوهش با رويكرد توصيفي-تحليلي، از رهگذر شعر ناريمان علوش به دنبال پرداختن به نگرش و باوري است كه جوامع سلطه‌جوي مردسالار نسبت به زنان و نقش كليشه‌اي آنان دارند همچنين در پي نقد مؤلفه‌هاي زن‌ستيزانه‌اي است كه سلطه‌جويي و خودبرتر بيني مردان و نابرابري­ ها، تحقيرها و زن‌ستيزي جنسيتي، قانوني و عاطفي در حق زنان از آن مؤلفه‌ها به­ شمار مي‌‌آيند. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه مردسالاري، بستر بسياري از تبعيض ­هاي جنسيتي و نابرابري ­ها در حقّ زنان است. از آنجا كه شاعر از يك سو نگاهي منفي به هويت سنتي زن دارد و از ديگر سوي، خواستار اصلاح شماري از آداب و رسوم سنتي است، چاره را در جستن طرحي نو براي هويت زنان مي‌داند.

Male domination and the patriarchal systems related to it are the major arguments associated with a feminist movement. Man’s hegemony is based on the law of the dominant and the dominated, which has been established by some traditional perceptions of ​​man’s guardianship over women. The female was subordinate to the man until she found a literary device with which to give herself an opportunity to achieve equality with him. Among those who have enjoyed this opportunity is the Lebanese poetess Nariman Alloush, whose poetic experience deserves to be studied. The purpose of this study conducted through the descriptive-analytical method is to clarify the perception of patriarchal societies that still believe in the stereotyping of women and their secondary role. Also, we try to criticize the cases of predominance and inequality between men and women as a result of depreciation and sex pressures, patriarchy, and inequality in laws and emotions. It is concluded that patriarchy is a combination of all the pressures and forms of dominance. Parental persecution in Nariman’s poetry is a prelude to other persecutions and inequalities. The poet's view of feminism is a negative view that calls for a reform. Therefore, she criticizes the obedient traditional woman and offers some solutions that helps to delineate a new identity for that woman.