غريبه هاي قريب: بررسي تجربه زيسته دانشجويان افغانستاني ساكن ايران در بحران كرونا

Intimate strangers: Afghan students lived experience in the COVID-19 crisis

موقتي پنداشتن حضور ميليوني اتباع افغانستان در چهار دهه گذشته به عنوان مسيله اي اجتماعي بسترساز چالش هاي متعددي براي هر دو طرف شده است. اين نوشتار به دنبال فهم دلالت هاي موقعيت پاندميك كرونا بر تجربه زيسته دانشجويان افغانستاني در چارچوب شناخت كلي تر وضعيت مهاجران افغانستاني ساكن ايران است. جمع آوري داده ها از طريق تكنيك مردم نگاري مجازي بوده و مدل ادغام اردال و اپن بستر نظري اين مقاله را شكل مي دهد. فرضيه محوري اين است كه موقعيت همه گيري كرونا تاثيرات گسترده اي بر ابعاد آموزشي، اقتصادي و اجتماعي مهاجران به طورعام و دانشجويان افغانستاني به طور خاص گذاشته است، مهمترين تاثير منفي اين اضطراب اجتماعي در تقاطع با مليت، جنسيت و طبقه، فربه شدن نابرابري هاي آموزشي و جنسيتي در زيست روزمره مهاجران است. از سوي ديگر مهمترين تغيير مثبت ناشي از موقعيت كرونا، مريي شدن حضور مهاجران در سطح افكار عمومي و عرصه سياستگذاري است كه زمينه هاي ادغام ساختاري مهاجران را تاحدي تسهيل نموده است. بحران كرونا با فربه كردن مفهوم هم سرنوشتي دستگاه سياستگذار را متوجه اين موضوع كرده كه همه اعضاي جامعه در يك قايق سوار هستند و مغفول گذاشتن بخشي از جمعيت كشور برخلاف منافع ملي بوده و پتانسيل تهديد دارد. در نتيجه، با مريي كردن حضور ميليوني مهاجران به صورت محدود و قطاعي فرايند ادغام ساختاري مهاجران را تسريع نموده است.

Considering Afghan migrants’ presence in Iran as a temporary situation for over the past four decades, turned into a social problem which impact upon both migrants lived experiences and the host society. This article seeks to understand the implications of the Corona pandemic situation on the lived experience of Afghan students. The central hypothesis of this paper is that the outbreak of the Corona virus has had far-reaching effects on the educational, economic and social dimensions of migrants in general and Afghan students in particular. The most important negative effect of this social anxiety at the intersection with nationality, gender and class is enlargement of educational and gender inequalities in the daily lives of immigrants. On the other hand, the most important positive change resulting from this pandemic situation is the visibility of the presence of immigrants in the public opinion and policy arena in ​​Iran, which to some extent has facilitated the structural integration of immigrants. Data were obtained through semi-structured interviews with 31 Afghans with experience of higher education in Iran. Equal access to educational services provided by the school, facilitation of student accommodation regulations and amendment of the executive regulations of the Law on Entry and Residence of Foreign Nationals, automatic renewal of immigrants' identity cards, renewal of immigrants’ work permits and the approval of executive regulations related to health insurance coverage have been among the most important changes in the Iranian government's policy towards the immigrant community during the Corona crisis.