پديد آورندگان :
زندي، محمد احسان دانشگاه تهران - دانشكده مديريت - گروه مديريت صنعتي،تهران ، ايران , خياطيان يزدي، محمدصادق دانشگاه شهيد بهشتي - پژوهشكده مطالعات بنيادي علوم و فناوري - گروه مطالعات سياستگذاري علم و فناوري، تهران، ايران , محمدي، مهدي دانشگاه تهران - دانشكده مديريت - گروه مديريت صنعتي، تهران ، ايران
كليدواژه :
نوآوري , مديريت نوآوري , ظرفيت نوآوري , فناوري اطلاعات و ارتباطات , بنگاه هاي دانش بنيان
چكيده فارسي :
هدف اين مقاله، شناسايي عوامل موثر بر ظرفيت نوآوري بنگاه هاي دانش بنيان حوزه فناوري اطلاعات و ارتباطات در ايران است. در اين مقاله كه از نوع توصيفي تحليلي است، از روش پژوهش كمي كيفي استفاده شده و پژوهش در دو بخش انجام شده است. بخش نخست، به صورت كيفي و با استفاده از روش تحليل پيشينه موضوع و مصاحبه با 9 نفر از سياست گذاران، خبرگان، و مديران بنگاه هاي حوزه فناوري اطلاعات و ارتباطات انجام شده است. در بخش دوم، الگوي به دست آمده در مرحله نخست از طريق توزيع پرسش نامه در ميان 275 بنگاه فعال در اين حوزه، پيمايش شد تا اعتبار الگوي پيشنهادي سنجيده شود. بنا بر نتايج به دست آمده، عوامل محيطي، نسبت به عوامل سازماني، در ارتقاي ظرفيت نوآوري بنگاه هاي حوزه فناوري اطلاعات و ارتباطات اهميت بيشتري دارند. به نظر مي رسد، دليل اين اهميت، تاثيرپذيري بالاي كسب وكارهاي دانش بنيان اين حوزه از عواملي همچون رشد و ثبات اقتصادي، رقابت پذيري، و حمايت دولت از نوآوري باشد. همچنين، نتايج به دست آمده در اين مقاله نشان مي دهد، مهم ترين عوامل سازماني موثر بر ظرفيت نوآوري عبارت اند از: همكاري و ارتباطات، منابع ايده يابي، عوامل فردي، فرهنگ سازماني، راهبردها و مديريت فناوري، مديريت دانش و يادگيري سازماني، و تخصيص منابع به نوآوري. در ميان عوامل محيطي موثر بر نوآوري، حمايت نهادي، عوامل كلان اقتصادي، و موقعيت بنگاه، به ترتيب داراي بيشترين اهميت بوده اند. افزون براين، نتايج نوآوري، نتايج بازار، نتايج مالي، و نتايج انساني، مهم ترين شاخص هاي اندازه گيري ظرفيت نوآوري به شمار مي آيند.
چكيده لاتين :
The purpose of this study was to identify innovation capacity in Information and communication technology-based firms. In this descriptive and analytical study, the research method was quantitative-qualitative, which was performed in two parts. The first part was done qualitatively through a literature review and interviews with nine policy makers, experts, and managers of companies in the field of information and communication technology. In the second part, the model obtained from the previous stage was surveyed by distributing a questionnaire among 275 companies active in this field to assess the validity of the proposed model. In this research, the most important organizational factors affecting innovation capacity were collaboration and communication, resources of the idea, individual factors, organizational culture, strategies and technology management, knowledge management and organizational learning, and allocation of resources to innovation. In addition, the environmental factors affecting the innovation capacity were respectively institutional support, macroeconomic factors, and the firm location. The innovation outcomes, market outcomes, financial outcomes, and human outcomes were also the most important indicators of innovation capacity measurement. Additionally, environmental factors in promoting the innovation capacity of ICT firms were more important than organizational factors. The reason for this significance seems to be the high impacts of economic growth, stability, competitiveness, and government support for innovation on ICT NTBFs.
