چشم اندازها و چالش هاي قدرت نرم هند در پرتو دموكراسي و توسعه اقتصادي

اهميت قدرت نرم به عنوان مكمل اجتناب ناپذير قدرت سخت در دهه هاي اخير مورد توجه دولت ها و به ويژه قدرت هاي بزرگ و نوظهور قرار گرفته است. هند در ميان قدرت هاي نوظهور با برخورداري از ارزش هاي سياسي منحصر به فرد نظير ميراث معنوي ماهاتما گاندي، جامعه مدني نسبتا پويا، بهره مندي از عنوان بزرگترين دموكراسي دنيا، توسعه سريع اقتصادي و تنوع عظيم فرهنگي تمايز ويژه اي دارد. علي رغم بهره مندي هند از اين منابع، در حال حاضر چين با وجود عدم برخورداري از يك نظام دموكراتيك، جدي ترين الگوي جايگزين براي مدل توسعه غرب محسوب مي شود. با مرور گزاره هاي فوق اين سوال مطرح مي شود كه هند با چه تنگناها و مشكلاتي در بهره برداري حداكثري از منابع قدرت نرم خود روبرو بوده است؟ در پاسخ به اين سوال، فرضيه مقاله بر اين مبنا استوار است كه هند با تاخير بيشتري نسبت به رقباي خود متوجه قدرت نرم گرديده و در همين راستا چالش هايي نظير ضعف حكمراني خوب، ناكارآمدي نسبي دولت در ارايه خدمات عمومي، فقر، فساد و كمبود زيرساخت هاي اوليه مانع از تبلور حداكثري قدرت نرم هند گرديده است. روش مورد استفاده در اين مقاله توصيفي- تحليلي بوده و از ابزار كتابخانه اي، اسنادي و منابع اينترنتي براي گردآوري داده ها استفاده شده است.

no abstract