روانشناسي سياسي تروريسم : نقش محيط پديداري، زمينه ساز و شخصي در گسترش تروريسم

عمل تروريسم تصميم عمدي و هدفمند است كه توسط گروهي از افراد و دولتها براي ترويج نوع خاصي از خشونت جهت پيشبرد و تحقق اهداف سياسي خود بكار مي برند. ايديولوژي به طور عام و ايديولوژي سياسي به طور خاص، مجموعه اي از عقايد است كه به لحاظ عاطفي از جانب دوستداران خود حمايت مي شود.ايديولوژي مادامي كه انسان قدرت تفكر دارد، پايداري دارد. مسيله پژوهش حاضر اين است كه محيط پديداري،زمينه ساز، شخصي و ايديولوژي چه تاثيري در شكل گيري رفتارهاي تروريستي دارد. فرضيه پژوهش حاضر اين است ايجاد جو ترس،ترور و رعب مي تواند معادلات جديدي را به نفع تروريستها و كشورهاي حامي آن رقم بزند و رفتار تهديدكننده، مخرب و خشونت آميز بر عليه همنوعان و افراد بي گناه، ريشه در حالات رواني، باورها، عقايد سياسي و قومي بشر دارد. پژوهش حاضر به تحليل ريشه هاي روانشناختي و ايديولوژيكي رفتار تروريستها مي پردازد. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد محيط واقعي از طريق صافي فرهنگي،ساختار نگرشها، تجربيات گذشته و تكنيكها قابل مشاهده است. در اين شرايط وقتي مذهب و برداشتهاي نادرست مذهبي دخالت داده مي شوند باعث مي شود در اذهان تروريست هاي داراي انگيزه مذهبي، هرگونه تمايز بين نظاميان و غيرنظاميان، گناهكار و بيگناه از بين برود. در ذهن بسياري از تروريستهايي كه انگيزه ها و مسايل مذهبي پشتوانه عملشان است هركسي كه هم مذهب و هم عقيده تروريستها نيست گناهكار فرض شده و سزاوار مرگ است. روش مورد استفاده در اين پژوهش توصيفي -تحليلي مي باشد.

no abstract