كليدواژه :
ﻣﺪﮔﺮﺍﻳﻲ , ﺗﻬﺪﻳﺪ , ﺍﻣﻨﻴﺖ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ , ﻧﻮﮔﺮﺍﻳﻲ , ﻣﻬﺎﺟﺮﺕ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ
چكيده فارسي :
يكي از پديده‌هايي كه اخيرأ به عنوان تهديدي عليه امنيت، مخصوصأ امنيت اجتماعي مطرح شده است گرايش به مدگرايي است. مد، يك نوع جلوه‌گري فردي در محيط اجتماعي است كه منحصر به سن خاصي نيست و رده‌هاي سني و جنسي متفاوت را در بر مي‌گيرد؛ ولي در جواني جذابيت بيشتري دارد. خلاءهاي فرهنگي و انديشه‌ي بومي و اعتقادي در بين مردم و به ويژه جوانان، توجه آنان را به هر گونه مد، و هر گونه پوششي گرايش مي‌دهد، بدون اينكه به قبح بودن و نبودن آن واقف باشند و همچنين از اثرات و تبعات منفي آن باخبر باشند. كشور ايران از جمله كشورهايي است كه امروزه با معضل مدگرايي روبرو شده است. خوشبختانه در اين موضوع تحقيقات مختلفي به مرحله نگارش درآمده است، و در تحقيق حاضر، با استفاده از يافته‌هاي توصيفي و آماري تحقيقات پيشين، در پي تبيين دقيق موضوع مدگرايي و تأثيرات آن بر امنيت اجتماعي و نيز ارائه راهكارها و پيشنهاداتي جهت كاهش پديده معضل مدگرايي و بهتر نماياندن ارزش‌هاي سنتي و بومي جامعه و ارزش‌هاي ديني مي‌باشند.
چكيده لاتين :
One of the phenomena that has recently been raised as a threat to security, especially social security, is the tendency towards fashion. Fashion is a kind of manifestation in a social environment that is not limited to a specific age and includes different age and genderic categories, but is more attractive in youth. The cultural, thinking and belief lacks among the people, especially among the youth, tend to focus on any fashion, and any clothing, without being aware of its obscenity, and of knowing its negative effects. Iran is one of the countries that has faced fashion. Fortunately, in this regard, various researches have been developed. In this research, using descriptive and statistical findings of previous research, we seek to explain precisely the issue of fashion and its implications on social security, as well as presenting solutions and suggestions for reducing the fashion dilemma, and better representing the traditional and indigenous values of society and religious values.
