تبيين مولفه هاي معاصرسازي و ارتقاي كيفي بافت هم جوار امامزاده صالح (ع)

Explaining the Components of Contemporization and Quality Improvement of Emamzadeh Saleh’s (AS) Adjacent Texture

اهداف اماكن مذهبي از نقاط مهم در شهرها به شمار مي روند، به گونه اي كه در گذشته تعادل زيستي و حيات اجتماعي را تامين مي كردند. توسعه شهرها و رشد جمعيت، توازن اين گونه بافت ها را برهم زده و سبب بروز تحولات اساسي در ساختار آنها شده است. مصداق اين مساله، بافت ناكارآمد امامزاده صالح(ع) است كه با گسترش شهر و فضاي تجاري مجاورش، اصالت و ارزش هاي تاريخي آن خدشه دار شده است. از اين رو بازآفريني اين پهنه شهري بر مبناي شناخت معضلات بافت و با نگرش به مطالعات شهر اسلامي و معاصرسازي، اهداف پژوهش حاضر است. ابزار و روش ها اين پژوهش با هدف كاربردي- توسعه اي و روش آن مبتني بر شيوه تحليلي- توصيفي است. ابزار گردآوري داده ها در بحث مولفه هاي بازآفريني كتابخانه اي است و با تحليل داده ها به استخراج معيارها مي پردازد. همچنين در مطالعه بافت، واكاوي آن از طريق بررسي هاي ميداني و مشاهده صورت مي گيرد. يافته ها با بررسي مطالعات گذشته، راهكارهاي شهر اسلامي بر مبناي چهار معيار زيست محيطي، كالبدي، اقتصادي و اجتماعي تبيين شده و با استناد به آنها مولفه هاي معاصرسازي استخراج مي شوند. همچنين نقاط قوت و ضعف پهنه شهري هم جوار آن مورد واكاوي قرار گرفته است تا مولفه هاي بازآفريني در آنها نمود يابند. نتيجه گيري بازآفريني شهر در مواجهه با توسعه افسارگسيخته، نيازمند نگرش هويت بخش و اصالت محور است تا بدين وسيله ارزش هاي فرهنگي گذشته، منطبق بر نيازهاي جامعه و با به كارگيري عوامل روزآمد و پيشرفته بازيابي شوند. جايگاه اماكن مذهبي در شهر از وجوه مختلف در پژوهش شهر اسلامي براي ارتقاي كيفي آنها اهميت دارد و نمود بارز آن، معاصرسازي پهنه هاي هم جوار امامزاده صالح (ع) است.

Aims Religious places are considered as important areas in cities so that they have supplied the bio balance and social life in the past. The development of cities and population growth have disrupted the balance of such textures and caused fundamental changes in their structure. An example of this issue is the inefficient texture of Emamzadeh Saleh (AS) which has been damaged in terms of historical values with the expansion of the city and its adjacent commercial space. Thus, regeneration of this urban area based on the recognition of contextual problems and the attitude of Islamic city studies and contemporization is among the objectives of the present study. Instruments & Methods This study is applied-developmental and its method is based on descriptive-analytical method. The library is the data collection tool for discussing the component of regeneration and the criteria are extracted through analyzing the data. In addition, the analysis of texture is performed through field surveys and observations. Findings By reviewing the previous studies, Islamic city strategies are explained based on environmental, physical, economic, and social criteria and the components of contemporization are extracted based on these criteria. Besides, the strengths and weaknesses of the adjacent urban area have explored for identifying the regeneration components. Conclusion Urban regeneration facing runaway development requires an identity-oriented and originality-based approach in order to restore the past social value based on society needs by the help of the latest factors. In Islamic city studies, the status of religious places is of great importance in quality improvement and its epitome is contemporization adjacent areas of Ememzadeh Saleh (AS).