اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر احقاق جنسي زنان دچار طلاق عاطفي

Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy on Sexual Assertiveness of Women with Emotional Divorce

دف از انجام اين پژوهش بررسي اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر احقاق جنسي زنان دچار طلاق عاطفي بود. روش پژوهش، نيمه آزمايشي از نوع پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه كنترل و يك دورۀ پيگيري بود. جامعۀ آماري اين پژوهش را كليۀ زنان مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره روان‌شناسي منطقۀ 1 شهر تهران در نيمه اول سال 1397 تشكيل مي‌دادند كه تعداد 30 نفر به روش در دسترس انتخاب شدند و به‌طور تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل (هرگروه 15 نفر) جايگزين شدند. هر دو گروه آزمايش و كنترل، پرسشنامۀ احقاق جنسي هالبرت را تكميل كردند. براي گروه آزمايش، برنامۀ درماني مبتني بر پذيرش و تعهد در طي 8 جلسه و هر جلسه به مدت 90 دقيقه برگزار شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر تجزيه و تحليل شدند. نتايج به‌دست آمده نشان داد كه ميزان احقاق جنسي گروه آزمايش، در مقايسه با گروه كنترل به‌طور معناداري افزايش يافته است و اين افزايش در مرحلۀ پيگيري پايدار مانده است. بنابراين، مي‌توان نتيجه گرفت درمان مبتني بر پذيرش و تعهد مي‌تواند احقاق جنسي زنان دچار طلاق عاطفي را افزايش دهد و درمانگران مي‌توانند از اين رويكرد براي بهبود رابطۀ زوجين و كاهش طلاق عاطفي استفاده كنند.

The purpose of this study was to evaluate the effect of acceptance and commitment therapy on sexual assertiveness in women with emotional divorce. This research was a experimental study based on pretest-posttest design with a control group and a follow-up stage. The statistical population of this study consisted of all women referred to psychological counseling centers in district 1 of Tehran in 2018. Among the women who had the criterions for entering the research, 30 persons were selected by Available sampling method and assigned randomly into experimental and control groups (each group with 15 members). Both the experimental and control groups completed the Hurlbert’s Sexual Assertiveness Scale. The experimental group received 8 sessions of 90 minutes, Once a week, sessions for the training group therapy were based on acceptance and commitment. Data were analyzed by using analysis of variance with repeated measure. The results showed that the level of sexual assertiveness of the experimental group was significantly increased compared to the control group and this increase was remained steady in the follow-up. Therefore, it can be concluded that teaching acceptance and commitment therapy can increase the sexual assertiveness in women with emotional divorce and therapists can use this approach to improve the relationship between couples and reduce emotional divorce.