عنوان مقاله :
اثربخشي آموزش رويكرد كوتاه‌مدت راه‌حل‌محور بر سرزندگي و تاب‌آوري دانش‌آموزان معلول جسمي حركتي
عنوان به زبان ديگر :
The Effectiveness of Short-term Solution-focused Approach Training on Vitality and Resilience of Students with Physical Disabilities
پديد آورندگان :
اخوت، مهرنوش دانشگاه اردكان، يزد، ايران , متقي، شكوفه دانشگاه اردكان - گروه روان‌شناسي، يزد، ايران , بهجتي اردكاني، فاطمه دانشگاه اردكان - گروه روان‌شناسي، يزد، ايران , دهقان منشادي، زبيده دانشگاه اردكان - گروه روان‌شناسي، يزد، ايران
كليدواژه :
تاب‌آوري , رويكرد , كوتاه مدت راه‌حل محور , سرزندگي , نوجواني
چكيده فارسي :
با توجه به مشكلات روان‌شناختي معلولان جسمي حركتي به‌خصوص در سن نوجواني و اهميت توجه به آن به‌منظور افزايش ميزان سلامت روان، پژوهش حاضر باهدف بررسي اثربخشي آموزش رويكرد كوتاه مدت راه‌حل محور بر سرزندگي و تاب‌آوري دانش‌آموزان معلول جسمي حركتي انجام شد. اين پژوهش مطالعه‌اي شبه آزمايشي از نوع پيش‌آزمون، پس‌آزمون همراه با گروه كنترل همتا بود. بدين منظور از جامعۀ دانش‌آموزان معلول دورۀ اول و دوم متوسطه شهر اصفهان، تعداد 30 نفر به‌صورت نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. پرسشنامه‌هاي سرزندگي دسي و تاب‌آوري كانر و ديويدسون بر روي هر دو گروه اجرا شد و گروه آزمايش ده جلسۀ45 دقيقه‌اي هفته‌اي يكبار، مداخله كوتاه مدت راه‌حل محور را دريافت كردند. داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس چند متغيره، تجزيه‌وتحليل شد. نتايج نشان داد آموزش گروهي درمان كوتاه مدت راه‌حل‌مدار بر سرزندگي و بعد تحمل عاطفۀ منفي دانش‌آموزان معلول تأثير معنا‌دار دارد و بر تاب‌آوري كلي معنا‌دار نيست. به نظر مي‌رسد؛ مي‌توان از رويكرد كوتاه مدت راه‌حل‌محور جهت ارتقاء شاخص‌هاي روان‌شناسي مثبت‌نگر مانند سرزندگي و تحمل عاطفه منفي افراد دچار معلوليت جسمي حركتي بهره جست.
چكيده لاتين :
Considering the psychological problems of people with physical disabilities, especially in adolescence, and the importance of paying attention to them to improve their mental health, the present study aimed at investigating the effectiveness of short-term solution-focused approach training on vitality and resilience of students with physical disabilities. It was a quasi-experimental study with pretest, posttest and the control group. From among all high school students with physical disabilities in the city of Isfahan, 30 students were selected through convenience sampling method and were randomly divided into experimental and control groups. Deci Vitality Questionnaire and Conner and Davidson Resilience Scale were applied to both groups, and the experimental group received ten 45-minute sessions of solution-focused intervention once a week. Data were analyzed using multivariate analysis of covariance. The results showed that group training of solution-focused therapy had a significant influence on vitality and the negative affect tolerance of students with physical disabilities, but was not significant on overall resilience. It seems that solution-focused approach can be utilized to promote the positive psychological indicators such as vitality and negative affect tolerance in people with physical disabilities.
عنوان نشريه :
مطالعات روان شناختي
