ارزيابي اثرات تغيير اقليم بر وضعيت خشكسالي ايستگاه تبريز طي دوره هاي آتي با استفاده از مدل ريزمقياس نمايي LARS-WG

خشكسالي از گسترده ترين و مخرب ترين مخاطرات طبيعي است كه با رخداد تغيير اقليم پيچيده تر مي شود. براي فراهم كردن يك ديد كلي از شرايط خشكسالي، شاخص هايي براي پايش آن به طور گسترده استفاده مي شوند. در اين تحقيق به ارزيابي اثرات تغيير اقليم بر وضعيت خشكسالي ايستگاه تبريز طي دوره هاي آينده با استفاده از شاخص هاي خشكسالي دهك (DI) و بارش استاندارد شده (SPI) پرداخته شده است. در ابتدا داده هاي روزانه خروجي مدل گردش عمومي جو HadGEM2 تحت سناريوهاي انتشار RCP2.6، RCP4.5 و RCP8.5، توسط مدل LARS-WG نسخه 6، ريزمقياس شده و توانايي مدل در شبيه سازي اقليم گذشته (1987-2016) تبريز مورد تاييد قرار گرفته سپس پارامتر اقليمي بارش براي دوره هاي آتي 2040-2021، 2060-2041 و 2080-2061 شبيه سازي گرديد. با استفاده از داده هاي بارش شبيه سازي شده، وضعيت خشكسالي تبريز به كمك دو شاخص ذكر شده در مقياس سالانه مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان مي دهد در بيشتر سالهاي مورد مطالعه، تعداد خشكسالي در هر سه دوره آتي نسبت به دوره پايه كاهش و تعداد ترسالي ها افزايش مي يابد. نتايج پايش خشكسالي و پيش بيني آن براي دوره هاي آينده مي تواند در مديريت منابع طبيعي و نيز برنامه ريزي هاي مرتبط با مديريت منابع آبي مورد استفاده قرار گيرد.

no abstract