نقش عوامل مكاني- فضايي در توسعه گردشگري مذهبي سكونتگاه هاي روستايي (مورد مطالعه: حوزه نفوذ گردشگاهي كلان شهر مشهد)

The Role of Spatial Factors on the Development of Religious Tourism in Rural Settlements (Case Study: Tourist Influence Area of Mashhad Metropolis)

بر مبناي اصول علم جغرافيا، بين دو عنصر مهم مكان - فضا و كاركردهاي انساني اثرات متقابل رو به تزايدي حكمفرما است. در واقع، ادراك انسان از شرايط محيطي بر تصميمات و رفتارهاي او اثرگذار مي باشد. تحقق رفتارها موجب خلق شرايط جديدي خواهد بود كه تصويري نو از محيط به نسل حاضر و آينده ارائه مي كند. وظيفه بسياري از علوم دخيل در برنامه ريزي توسعه، كمك به ايجاد شرايط مكاني- فضايي مطلوب برآمده از تلاشي منسجم ، هم افزا و مكمل است. در اين ميان، علم جغرافيا توانسته است به دليل اشراف نسبي بر شرايط و مسائل محيطي، نقش مفيدي ايفاء نمايد، به ويژه در زمينه توسعه گردشگري كه در جهان امروز به دليل ابعاد و اثرات مكاني- فضايي روبه گسترش آن، از اهميت زيادي برخوردار شده است. تحقيق حاضر به بررسي نقش عوامل مكاني- فضايي بر توسعه گردشگري مذهبي در نواحي روستايي كلان شهر مشهد با هدف كاربردي و در قالب روش توصيفي– تحليلي پرداخته است. متغير وابسته تحقيق، (گردشگري مذهبي) متشكل از 9 مؤلفه و متغير مستقل، (عوامل مكاني- فضايي) شامل 7 مؤلفه به تفكيك عوامل تغييرپذير و تغييرناپذير هستند. پس از كاربرد الگوي راپرت براي تعيين حوزه نفوذ گردشگري مشهد 10 روستا به عنوان نمونه انتخاب گرديد و حجم نمونه طبق فرمول كوكران 196 نفر تعيين شد. واحد تحليل پژوهش، "روستا" و اطلاعات به دست آمده از ابزار پرسشنامه با استفاده از روش‌هاي تحليل آماري در نرم افزار SPSS مورد بررسي قرار گرفته اند. يافته‌ها نشان مي‌دهد كه با بهبود عوامل مكاني- فضايي، خصوصاً عوامل تغييرپذير شاهد توسعه بيشتر گردشگري مذهبي به ميزان 0.82 خواهيم بود. با توجه به نتايج تحقيق توسعه عوامل تغيير پذيري مانند كيفيت راههاي دسترسي به بقاع متبركه و خدمات بر توسعه گردشگري مذهبي اثرگذار است.

فاقد چكيده لاتين