مسئوليت مالكان يدك كش و بارج در حقوق دريايي ايران

از جمله شناورهايي كه در دريا به ويژه در حوزه خليج فارس فعاليت دارند يدك‌كش‌ و بارج مي‌باشند. يدك‌كش‌ها در زمينه حمل و نقل كالا به همراه بارج به عنوان يك واحد كاربرد دارند و در ارتباط با ارائه خدمات به ويژه در صنعت نفت نيز نقش غير قابل انكاري را بازي مي‌كنند از آنجا كه غالبا قراردادهاي حمل و نقل كالا با اين وسيله در حوزه خليج فارس بر مبناي حقوق داخلي مي‌باشد در عمل در آراي محاكم تشتت زيادي وجود داشته و محاكم اغلب با استناد به مواد ۳۷۷ و۳۸۶ قانون تجارت اتخاذ تصميم مي‌نمايند. هدف از پژوهش حاضر اين است كه با توجه به قوانين دريايي موجود و كنوانسيون‌هايي كه ايران در آن عضو مي‌باشد مسئوليت مالك يدك‌كش و بارج را در فروض مختلف بررسي نموده و تبيين نمايد كه فعاليت مالكان يدك‌كش و بارج به خصوص در زمينه يدك‌كشي تجاري و حمل و نقل دريايي مشمول قانون دريايي بوده و مالكان مي توانند از مزاياي قانون مزبور از جمله تحديد مسئوليت مالكان يدك كش با رعايت كنوانسيون ۱۹۷۶ كه ايران درسال ۱۳۹۳ به آن ملحق گرديده، استفاده نمايند و اينكه قانون دريايي بر غير مفروض بودن خطاي مالكان بارج و يدك‌كش در تصادمات دريايي تاكيد دارد.