ارزيابي تأثير كوتاه مدت گياهان پوششي يولاف و خلر در بهبود برخي از ويژگي‏هاي منتخب خاك

استفاده مداوم از سيستم هاي تك كشتي و خاك ورزي بيش از حد، خاك هاي كشاورزي را در بسياري از مناطق ايران تخريب كرده است. تأثير كوتاه مدت گياهان پوششي روي ويژگي هاي منتخب خاك در يك مطالعه مزرعه اي در سال 1397 مورد بررسي قرار گرفت. آزمايش به صورت بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار انجام شد. چهار تيمار آزمايشي شامل، تك كشتي يولاف، تك كشتي خلر، كشت مخلوط آن ها و كنترل بدون گياه پوششي بود. بالاترين و كمترين زيست توده اندام هوايي 198.13 و 124.06 گرم در مترمربع بود و به ترتيب از كشت مخلوط و تك كشتي خلر به دست آمد. زيست توده بالا منجر به سركوب علف هاي هرز در مقايسه با كنترل شد. وزن خشك علف هاي هرز به ترتيب به ميزان 33.04 و 41.12 درصد در تك كشتي يولاف و كشت مخلوط كاهش يافت. بالاترين ميزان كربن آلي خاك (1.21 درصد) و بيشترين جمعيت ميكروبي (10^5×6.5 تعداد در گرم) از تيمار آزمايشي كشت مخلوط به دست آمد. كشت مخلوط، تك كشتي يولاف و تك كشتي خلر به ترتيب 51.53، 50.72 و 49.11 درصد فشردگي خاك را كاهش دادند. با اين حال، جرم مخصوص ظاهري خاك، تخلخل خاك و ميزان نفوذ آب تحت تأثير گياهان پوششي قرار نگرفت. نتايج به دست آمده در اين مطالعه نشان داد كه تغييرات كوتاه مدت در برخي از ويژگي هاي خاك مرتبط با زيست توده و گونه هاي گياهان پوششي است. به طور كلي، تركيبي از گياهان پوششي بر تغيير ويژگي هاي خاك تأثير بيشتري داشت.