برآورد ارزش اقتصادي و مقايسۀ ذخيرۀ كربن در رويشگاه‌هاي مختلف جنگلي استان كهگيلويه و بويراحمد

جنگل‌ها از اكوسيستم‌هايي هستند كه با انبوهي از ترسيب كربن اتمسفر سالانه در زي‌تودۀ گياهان چوبي و خاك، تأثير مهمي در كاهش غلظت دي‌اكسيد كربن اتمسفر دارند. سه عامل تعيين‌كنندۀ ذخيرۀ كربن هر رويشگاه جنگلي عبارت است از خاك، پوشش گياهي و لاشريزه. در اين پژوهش براي محاسبۀ ذخيرۀ كربن در جنگل‌هاي بلوط شهرستان‌هاي بويراحمد و دنا در اقليم سردسير استان كهگيلويه و بويراحمد، پس از جنگل‌گردشي، چهار قطعه‌‌نمونۀ يك هكتار مربعي در چهار رويشگاه معرف جنگل‌هاي استان انتخاب و متغيرهاي مورد نظر (قطر برابرسينه، قطر جست‌گروه، ارتفاع و سطح تاج پوشش) آماربرداري شد. به‌منظور برآورد زي‌توده و ذخيرۀ كربن گونه‌هاي درختي متناسب با فرم رويشي (دانه‌زاد و شاخه‌زاد)، از معادلات آلومتريك مربوط استفاده شد. براي اندازه‌گيري ذخيرۀ كربن خاك نيز در هر قطعه‌نمونه، پنج نمونه خاك از عمق صفر تا 30 سانتي‌متري برداشت و درصد كربن آلي و وزن مخصوص ظاهري در آزمايشگاه اندازه‌گيري شد. نتايج تجزيۀ واريانس مقايسۀ ذخيرۀ كربن درختان حاكي از اختلاف آماري معني‌دار بين رويشگاه‌هاي مختلف بود، به‌نحوي كه رويشگاه پريكدون با 31 تن در هكتار بيشترين و رويشگاه قرق با 17 تن در هكتار كمترين مقدار را به خود تخصيص دادند. ميانگين ذخيرۀ كربن لاشريزه 730 كيلوگرم در هكتار و ارزش اقتصادي ذخيرۀ كربن در هر هكتار از رويشگاه‌هاي تحت بررسي، 188 ميليون تومان برآورد شد. مجموع ميانگين ذخيرۀ كربن خاك، پوشش گياهي و لاشريزه در مناطق تحت مطالعه بيش از 159 تن در هكتار برآورد شد، به‌طوري‌ كه منطقه (قرق) داراي بيشترين و رويشگاه سرآبتاوه (دامنۀ شمالي) داراي كمترين مقدار بودند.