عنوان مقاله :
تأثير مديريت متوالي با شيوه‌هاي پناهي و تك‌گزيني بر خصوصيات كمّي جنگل‌هاي سري موزيساي بخش هفت‌خال2 نكا
پديد آورندگان :
خورنكه ، سيف الله سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي استان مازندران - بخش تحقيقات منابع طبيعي , اسپهبدي ، كامبيز سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي استان مازندران - بخش تحقيقات منابع طبيعي , غفاري ، فتح الله ادارۀ كل منابع طبيعي و آبخيزداري مازندران
كليدواژه :
ارزيابي , بهره‌برداري‌شده , تحت مديريت , راش , شاهد
چكيده فارسي :
ارزيابي روش‌هاي مديريتي در جنگل براي تعيين شيوۀ مناسب مديريت پايدار ضروري است. به همين دليل برخي از پارامترهاي كمّي جنگلي كه به‌صورت متوالي ابتدا به شيوۀ تدريجي پناهي و سپس تك‌گزيني بهره‌برداري شدند و پارسل شاهد مقايسه شد. براي اين منظور پارسل شاهد و بخش‌هايي از پارسل‌هاي مجاور آن در راشستان‌هاي سري موزيساي جنگل‌هاي هفت‌خال نكا انتخاب شدند. نمونه‌برداري در شبكه‌اي به ابعاد 150 در 200 متر در قطعات ده‌آري صورت گرفت. قطر برابرسينۀ همۀ درختان قطورتر از 12/5 سانتي‌متر و ارتفاع 8 درخت اندازه‌گيري شد. نتايج نشان داد كه از سال 1380 تا سال 1398 فراواني راش در پارسل‌هاي بهره‌برداري‌شده از 81/51 درصد به 96/2 درصد افزايش و فراواني ممرز از 14/41 درصد به 2/9 درصد كاهش يافت. فراواني راش در پارسل شاهد از 89/9 درصد به 93/7 درصد رسيد، ولي در فراواني ممرز تغييري ايجاد نشد. متوسط تعداد در هكتار، در پارسل شاهد از 275/5 اصله به 245/83 اصله كاهش يافت، ولي در پارسل‌هاي بهره‌برداري‌شده از 259/32 اصله به 315/81 اصله افزايش يافت. حجم در هكتار در قطعات بهره‌برداري‌شده از 481/47 سيلو به 426/31 سيلو كاهش يافت، ولي در پارسل شاهد از 454/4 سيلو به 528/27 سيلو در هكتار افزايش يافت. هر دو عرصۀ تحت بررسي داراي ساختار ناهمسال تقريباً منظم بودند. ساختار حجمي در هر دو عرصه نزديك به نرمال بوده است. در مجموع به‌جز قطر برابرسينه، تفاوت بين پارسل شاهد و توده‌هاي بهره‌برداري‌شده در ديگر پارامترهاي تحت بررسي معني‌دار نشد. در واقع بهره‌برداري از جنگل به شيوۀ تك‌گزيني در جنگل تحت بررسي سبب تخريب نشد.
