مقايسه مدل مفهومي رفتار خريد ميگو در دو سطح متفاوت درآمدي خانوارهاي شهر تهران

مطالعه حاضر جهت بررسي اثر سطوح درآمدي خانوارها بر مدل رفتار خريد ميگو در شهر تهران انجام شده است. جامعه آماري اين تحقيق كل شهر تهران است كه به صورت تصادفي از 12 منطقه شهري، 384 نفر (سرپرست خانوار) براي تكميل پرسش‌نامه (ابزار جمع آوري اطلاعات) انتخاب شدند. به منظور بررسي اثر سطوح درآمدي بر مدل رفتار خريد خانوارها، اين جامعه آماري به دو دسته، يعني خانوارهايي با درآمد كمتر از 5 ميليون (A) و بيشتر از 5 ميليون تومان (B) تفكيك شدند. سپس فرضياتي مبتني بر مدل رفتار با استفاده از روش مدل سازي معادلات ساختاري (ليزرل) در هر دو دسته آزمون گرديدند. نتايج نشان داد در خانوارهاي دسته A، دو سازه هنجار ذهني، كنترل رفتار و همچنين فاكتورهاي بسته بندي، درآمد، قيمت، كيفيت و نوع عرضه و فراوري بر تصميم به خريد به صورت معني داري اثرگذارند. اما در خانوارهاي دسته B بر خلاف دسته A، فاكتورهاي قيمت، درآمد و سازه كنترل رفتار بر تصميم به خريد اثر معني داري ندارند. در هر دو دسته از خانوارها، فاكتور دسترسي بر تصميم به خريد اثر معني داري ارائه نكرد. ضمن اينكه مقادير ضرايب اثر نشان داد دو فاكتور بسته بندي و كيفيت مهم ترين فاكتور اثرگذار بر تصميم به خريد هر دو دسته هستند.