ادلۀ ‌ترجيح قرائت كسائي در «عرف بعضه» (تحريم/ 3) و نقش آن در ابهام‌زدايي از تفسير آيات

Evidence of Preferring al-Kisāʼī’s Reading in Q: 66: 3 and its Role in Debunking the Interpretation of Quranic Verses

مفسران مسلمان، خاصّه مفسران شيعي، همواره در معنا و سبب‌نزول آيات نخست سورۀ تحريم اختلاف داشته‌اند. بيش‌تر اين اختلاف بر سر تفسير بخشي از آيۀ 3 يعني عبارت «عَرَّفَ بَعْضَهُ وَ أَعْرَضَ عَنْ بَعْضٍ» بوده است. روايات سبب‌نزول آيات نخست اين سوره نيز به گونه‌اي نيست كه اين اختلاف را رفع كند. افزون بر تنوع اين روايات و وجود نشانه‌هاي جعل و تحريف در بيش‌تر آن‌ها، هرگز عبارت فوق در هيچ كدام به‌روشني تفسير نشده است. در اين مطالعه مي‌خواهيم از اين فرضيه دفاع كنيم كه قرائت علي بن حمزۀ كِسائي (د 189ق) از اين آيه كه شاگرد او و قاري مشهور، ابوبكر شعبة بن عياش (د 193ق) روايتش كرده، راه‌گشاي فهم و تفسير اين بخش از آيه است. اين قرائت هم از نظر سندي، هم از نظر معنايي و تطابق با آيه بر قرائت رايج رجحان دارد. اختيار اين قرائت ما را از ابهامات روايات سبب‌نزول مي‌رهاند؛ رواياتي كه گاه راز افشاشدۀ پيامبر (ص) را بشارت زمامداري ابوبكر و عمر، و گاه ولايت امام علي (ع) مي‌شناسانند و به‌نظر مي‌رسد همه در يك فضاي تقابلي شكل گرفته‌اند. تأكيد راويان اين قرائت بر اين كه اين قرائت همان قرائت امام علي (ع) است، مي‌تواند حاكي از استناد آن به اهل بيت (ع) تلقي شود.

The commentators have disagreed on the meaning and reason for the revelation of the first verses of Surah Tahrīm, The narrations do not cause the revelation of the first verses of this surah in a way that eliminates this difference; Because in addition to the fragmentation of votes and the existence of signs of forgery and distortion in most of them, he has not clearly interpreted this phrase. In this article, we have shown that the recitation of Kasāī, narrated by Abu Bakr ibn ‘Ayyāsh, paves the way for understanding and interpreting this part of the verse. The emphasis of the narrators of this recitation on the fact that it is the same recitation of Imam Ali (as) shows that it is cited by the Ahl al-Bayt. Therefore, this reading, both in terms of document and semantics and its conformity with the verse, is preferable to the common reading, and the authority of this reading, from accepting the narrations, causes the false revelation of the Sunnis that the secret of the Prophet was announced by Abu Bakr and Omar knows, as well as the Shiite narrations, which were probably forged in contrast to the Sunni narrations and introduces the secret and the head of the Prophet (PBUH) as the guardianship of Imam Ali (AS), and removes the ambiguity in the verse.