سطح بندي شهرستان هاي استان مركزي از لحاظ زيرساخت هاي گردشگري

مطالعات فضايي در هر زمينه‌اي مي‌تواند حقيقت و واقعيت را در آن موضوع روشن نمايد. يكي از عواملي كه تأثيرات شايان و قابل توجهي در رشد و توسعه گردشگري دارد، ميزان دسترسي به زيرساخت‌ها و امكانات لازم براي آن است. بنابراين، به‌منظور مشخص شدن علت دسترسي به عوامل برتري در هر حوزه جغرافيايي در دست يابي به اين امكانات، تحقيق حاضر با هدف ايجاد عامل و معياري براي ارزيابي و سنجش شهرستان‌هاي استان مركزي از لحاظ زيرساخت‌هاي گردشگري صورت گرفته است. اين تحقيق از نظر روش، توصيفي - مقايسه‌اي و از نظر هدف كاربردي است. محدوده مورد مطالعه تحقيق، كل  شهرستان‌هاي (12 شهرستان) استان مركزي است. جمع‌آوري داده‌ها از روش كتابخانه‌اي و با استفاده از آمار، ارقام و اطلاعات ارائه ‌شده توسط ادارۀ كل ميراث فرهنگي، صنايع‌دستي و گردشگري استان مركزي و نيز سالنامه آماري سال 1394 اين استان انجام پذيرفته است. همچنين از روش تصميم‌گيري چند معيارۀ PROMETHEE براي سطح‌بندي شهرستان‌هاي استان مركزي استفاده شده و نيز، به ‌منظور تعيين وزن مؤلفه‌ها از روش دلفي و به كمك 10 نفر از استادان و كارشناسان در اين زمينه بهره گرفته ‌شده است. همچنين، به‌منظور تحليل روابط بين متغيرهاي پژوهش از روش مدل‌سازي معادلات ساختاري استفاده شده  است. يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن است، كه شهرستان‌هاي اراك (0.7739)، ساوه (0.4673) و شازند (0.3536) به‌ترتيب رتبه هاي اول تا سوم را به خود اختصاص دادند. بنابراين، با توجه به نتايج به‌دست‌آمده مي‌توان گفت كه مهم‌ترين عوامل برتري در دست يابي به امكانات مساعد و مطلوب، مركزيت و جمعيت بوده است. همچنين،‌ مؤلفه‌هاي خدماتي (0.279)، حمل‌و‌نقل (0.096) بيشترين تأثير را بر اين رتبه‌بندي داشته است. بنابراين، براي دست يافتن به توسعه پايدار گردشگري بايد امكانات و تجهيزات (كه مهم‌ترين آن‌ها خدمات و حمل‌ ونقل هستند) را به‌صورت يكپارچه در بين شهرستان‌ها توزيع نمود.