تأثير پارامترهاي اقليمي بر روي هوازدگي سنگ ها با استفاده از مدل لويس پلتير مطالعه موردي: جنوب غرب استان آذربايجان غربي

يكي از روش‌ هاي ارزيابي و تفسير اشكال فرسايشي و ژئومورفولوژيكي تحت‌تأثير پارامترهاي اقليمي، مدل لويس پلتير است. اين مدل كاربرد زيادي در علم زمين‌شناسي و ژئومورفولوژي دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسي هوازدگي سنگ‌ها در جنوب‌غرب استان آذربايجان غربي با شرايط كوهستاني با استفاده از مدل لويس پلتير انجام شده است. منطقه مورد مطالعه از بخش‌ هاي كوهپايه، دشت و كوهستاني تشكيل شده است. كمترين ارتفاع اين منطقه در كلاس كمتر از 1570-1250 قرار دارد. بخش كوهستاني نيز با ارتفاع بيش از 3576 متر مرتفع ‌ترين بخش منطقه را تشكيل مي‌دهد. كلاس‌ هاي شيب تهيه شده براي منطقه نشان داد كه طبقه شيب 10-0 درصد با 29.57 درصد بيشتر منطقه را شامل مي‌شود. نقشه هم دما و هم‌بارش نيز با روش زمين‌آماري عكس فاصله وزني (IDW) در محيط GIS تهيه گرديد. درنهايت مقادير دما و بارش با استفاده از نمودار و جداول تعيين، و وضعيت خشكي و رطوبت منطقه‌ي جنوب‌غرب استان آذربايجان‌غربي، مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه طبقه بارشي 477-407 ميلي‌متر و دماي 15-17 درجه سانتيگراد با توجه به نقشه هم‌ باران و هم‌ دما مساحت بيشتري را در دامنه شمالي دارند. با توجه به مقادير دما و بارش و نمودار تقسيم‌ بندي پلتير محدوده مورد نظر داراي وضعيت هوازدگي كم است و براساس شرايط مرفولوژيكي در وضعيت نيمه‌خشك واقع شده است. بنابراين با درنظر گرفتن نتايج به‌دست آمده مي‌توان گفت كه هوازدگي مكانيكي عاملي براي تخريب سنگ‌ها در منطقه مورد مطالعه است. براي اين منظور نقشه شدت هوازدگي منطقه براساس پارامترهاي اقليمي وزن ‌دهي شد و سه نوع هوازدگي مكانيكي با شدت هاي ضعيف، متوسط و شديد به‌ترتيب 1، 2 و 3 به‌دست آمد.