قالب‌هاي معنايي فعل «خواندن» در فارسي

هدف از پژوهش حاضر، بررسي قالب‌هاي معنايي فعل «خواندن» و ارائۀ معاني مختلف اين فعل در زبان فارسي براساس انگارۀ معناشناسي قالب­بنياد فيلمور (1982) با رويكرد شناختي است. پيكرۀ مورد بررسي، معاني سرنمون و مجزاي فعل خواندن در فارسي است كه با روش كتابخانه‌اي از فرهنگ بزرگ سخن گرد‌آوري شده است. در اين فرهنگ، پانزده معناي مختلف براي فعل خواندن آمده است. پس از استخراج شواهد مشخص شد كه معناي سرنمون يا اوليۀ فعل خواندن، «قرائت» است. نتايج نشان داد كه اين فعل علاوه بر معناي سرنمونِ «قرائت» پنج خوشۀ معنايي شامل «مطابقه، درك و فهم، تحصيل، نامگذاري/ صدا زدن و استعاري» دارد كه همگي در زيرقالبِ معنايي خاصِ «ادراكي-بصري» قرار مي‌گيرند. يافته‌هايِ پژوهش، تصويري روشن از معاني فعل خواندن در زبان فارسي به‌دست داده ‌است و تبيين‌هاي ارائه‌شده در اين پژوهش مي‌توانند در آموزش زبان فارسي مفيد واقع شوند و يادگيري آن را براي زبان‌آموزان سهل نمايند.