شماره ركورد :
1230280
عنوان مقاله :
بررسي بيان ژن تحمل تنش گرمايي HSP-70 در انگور ياقوتي سيستان تحت تاثير تيمارهاي هورموني ايندول-استيك اسيد، جيبرليك اسيد و آبسيزيك اسيد
پديد آورندگان :
شيري ، يعثوب دانشگاه زابل - پژوهشكده كشاورزي - گروه زراعت و اصلاح نباتات , كلكلي ، نوشين دانشگاه زابل
از صفحه :
25
تا صفحه :
42
كليدواژه :
QRT-PCR , تنش , بيان ژن , شبكه ژني
چكيده فارسي :
هدف: انگور بي‌دانه ياقوتي يكي از زودرس‌ترين ارقام انگور در ايران است كه اواخر ارديبهشت ماه محصول آن به بازار ارائه ميشود. همچنين تحمل بالاي آن در برابر گرماي شديد منطقه سيستان و بلوچستان، آن را به يك رقم منحصر به فرد تبديل كرده است. پروتئين‌هاي شوك حرارتي با وزن بالا نظير HSP-70 ، HSP-60 و HSP-90 به نظر مي‌رسد نقشي اساسي در بقاء و رهايي از تنش گرمايي در گياهان را دارند. با توجه به ويژگي برجسته تحمل در برابر تنش گرمايي در انگور ياقوتي سيستان و نقش كليدي ژن HSP-70 در القاي تحمل تنش گرمايي، در اين مطالعه بيان ژن HSP-70 در سه مرحله رشدي نمو خوشه، تحت تاثير تيمارهاي هورموني آبسيزيك اسيد، جيبرليك اسيد و ايندول استيك اسيد مورد بررسي قرار گرفت. مواد و روش‌ها: مواد گياهي مورد استفاده براي استخراج RNA كل در سه مرحله شكل گيري خوشه، شكل گيري حبه‌ها و پايان فرايند رشد طولي خوشه نمونه‌برداري شد. آغازگرهاي اختصاصي ژن HSP-70 (1104687527) و ژن Actin7 (100232866) به عنوان كنترل داخلي، جهت انجام واكنش Real TimePCR مورد استفاده قرار گرفتند. در نهايت ميزان بيان نسبي ژن مورد مطالعه بر اساس Ct هاي بدست آمده و با استفاده از فرمول Pfaffl آناليز و نتايج با استفاده از طرح كاملا تصادفي بر پايه فاكتوريل و آزمون دانكن سطح معني‌داري يك درصد با استفاده از نرم افزار SAS 9.0 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. با استفاده از نرم‌افزار Cytoscape شبكه هم‌بياني ترسيم شد. نتايج: بالاترين ميزان بيان نسبي بدست آمده براي ژن HSP-70 در مرحله دوم نمو خوشه همزمان با گلدهي و تحت تاثير تيمار هورمون آبسيزيك اسيد بود. افزايش سطح هورمون آبسيزيك اسيد سبب افزايش بيان ژن ABI2 مي‌گردد كه نتيجه آن سركوب سنتز داخلي هورمون آبسيزيك اسيد و افزايش بيان ژن HSP-70 مي‌شود. نتيجه‌گيري: هورمون آبسيزيك اسيد در مقايسه با تيمار هورمون ايندول استيك اسيد و هورمون جيبرلين نقش اصلي را در افزايش بيان و القاي تحمل تنش گرمايي انگور ياقوتي داشت. خوشه‌هاي تيمار هورموني در مقايسه با نمونه شاهد از تراكم خوشه كمتري برخوردار بودند. تيمار جيبرلين علاوه بر كاهش تعداد حبه‌ها، افزايش طولي خوشه به دليل رشد محور اصلي خوشه را نشان داد.
عنوان نشريه :
بيوتكنولوژي كشاورزي
عنوان نشريه :
بيوتكنولوژي كشاورزي
لينک به اين مدرک :
بازگشت